Kwalifikacja: CHM.01 - Obsługa maszyn i urządzeń do przetwórstwa tworzyw sztucznych

Wiele osób błędnie zakłada, że każda głowica do folii sprawdzi się w produkcji rękawa, co niestety prowadzi na manowce – zwłaszcza gdy mylimy technologie wytłaczania folii płaskiej i rozdmuchowej. Głowica szczelinowa płaska używana jest głównie do wytłaczania folii typu cast (czyli folii płaskiej), gdzie uzyskujemy szeroką, cienką taśmę, a nie zamknięty rękaw. Technologia ta szczególnie sprawdza się przy produkcji folii do laminowania, folii stretch albo opakowań typu flow-pack, gdzie nie potrzeba zamkniętego cylindra, tylko arkusza. Zdarza się, że uczniowie mieszają te procesy, bo oba są popularne w przemyśle, ale ich konstrukcja i przeznaczenie są zupełnie różne. Z kolei głowica szczelinowa krzyżowa, choć stosowana czasami przy bardziej zaawansowanych foliach o specjalnych właściwościach mechanicznych, również nie umożliwia formowania rękawa – jej konstrukcja opiera się na nakładaniu warstw pod kątem, ale dalej efekt końcowy to płaska taśma. Odpowiedzi typu prosta z ustnikiem sitowym odnoszą się raczej do podstawowych głowic stosowanych w produkcji profili, rur czy peletyzacji, gdzie wymagana jest jednorodność masy i odpowiednie uformowanie przekroju, a nie zamknięty cylinder. W praktyce produkcyjnej, każda z tych głowic ma swoje specyficzne zastosowania, ale żadna z nich nie umożliwia bezpośrednio produkcji folii rękawa – nie da się uzyskać balonu z powietrzem, a bez tego nie osiągniemy właściwości typowych dla folii rozdmuchiwanych jak np. wysoka wytrzymałość w obu kierunkach. Sądząc po najczęstszych błędach, mylenie głowicy pierścieniowej z płaskimi wynika z nieznajomości procesu rozdmuchu i przywiązania do prostych rozwiązań lub zasłyszanych uproszczeń. Moim zdaniem warto zawsze odwołać się do praktyki: tam, gdzie folia ma być w formie rękawa, technologia rozdmuchu i głowica pierścieniowa to podstawa – reszta po prostu się nie sprawdzi.