Kwalifikacja: CHM.01 - Obsługa maszyn i urządzeń do przetwórstwa tworzyw sztucznych

W tego typu zadaniu bardzo łatwo jest się pomylić, zwłaszcza jeśli nie pamiętamy, jak oblicza się długość ślimaka na podstawie stosunku L/D. Najczęściej problem pojawia się wtedy, gdy ktoś myli się przy przemnażaniu wartości lub nie do końca rozumie, co oznacza parametr L/D. L/D to po prostu stosunek długości ślimaka (L) do jego średnicy (D). Jeśli mamy średnicę 60 mm i L/D=25, wystarczy przemnożyć te liczby: 60 mm × 25, co daje 1500 mm. Część osób wychodzi z założenia, że niższe wartości długości, jak 1000 mm czy 1200 mm, są wystarczające – niestety to nie ma uzasadnienia technicznego, bo wtedy ślimak byłby zbyt krótki, a to prowadziłoby do nieprawidłowego uplastyczniania surowca, gorszego mieszania, problemów z podawaniem czy nawet niestabilnej temperatury. Z drugiej strony, wybór wartości 1800 mm jako długości ślimaka przy tej średnicy i tym stosunku L/D byłby przesadą – taki ślimak miałby L/D aż 30, co oznaczałoby zmianę charakterystyki pracy wytłaczarki, zwiększone zużycie energii, wydłużony czas przebywania materiału w maszynie i ryzyko degradacji tworzywa. Takie parametry stosuje się raczej do specjalnych zastosowań, na przykład w bardzo precyzyjnych procesach technologicznych lub przy trudnych tworzywach. W praktyce technik, który poprawnie rozumie, czym jest L/D i jak go przeliczać, unika takich błędów. Z mojego doświadczenia największą pułapką jest nieuwzględnienie, że wartość L/D zawsze odnosi się do jednej średnicy – a nie do średniej czy wymiarów sumarycznych. Zawsze warto się upewnić, że przeliczenie jest wykonane poprawnie i logicznie. Takie błędy w kalkulacjach mogą się wydawać drobne, ale w rzeczywistości potrafią przełożyć się na poważne konsekwencje w pracy całej linii produkcyjnej.