Kwalifikacja: CHM.01 - Obsługa maszyn i urządzeń do przetwórstwa tworzyw sztucznych

Bardzo często można się pomylić, myśląc, że barwniki, antypireny lub plastyfikatory wpłyną na elektryzowanie się wyrobów z tworzyw sztucznych, ale w praktyce żaden z tych dodatków nie spełnia tego zadania. Barwniki są stosowane głównie w celu nadania koloru – ich zadaniem nie jest modyfikowanie właściwości elektrostatycznych materiału, a jedynie wpływanie na wygląd wyrobu. Czasem ktoś uważa, że skoro jakiś barwnik jest przewodzący (np. grafitowy), to ograniczy elektryzowanie, ale to sytuacje bardzo specyficzne i rzadkie, nie należą do standardu przemysłowego. Antypireny z kolei służą do poprawy odporności na palenie – ograniczają rozprzestrzenianie się ognia, przez co są ważne np. w budownictwie czy motoryzacji, ale nie wpływają na przewodnictwo powierzchniowe ani na rozpraszanie ładunków elektrostatycznych. To typowy błąd: mylenie wpływu na bezpieczeństwo pożarowe z właściwościami elektrostatycznymi. Plastyfikatory natomiast modyfikują elastyczność i miękkość tworzywa, sprawiając, że produkt końcowy jest mniej kruchy lub bardziej giętki – np. w produkcji kabli lub folii. Nie mają żadnego istotnego wpływu na elektryzowanie się wyrobu, bo ich rola jest zupełnie inna. Zauważyłem, że łatwo połączyć pojęcia 'dodatki' i 'właściwości powierzchniowe' w jeden worek, ale w nowoczesnej technologii każdy dodatek pełni ściśle określoną funkcję. W praktyce przemysłowej stosuje się wyłącznie antystatyki, jeśli celem jest zmniejszenie elektryzowania się wyrobów z tworzyw sztucznych – wynika to zarówno z norm, jak i z doświadczenia firm produkcyjnych. Dobrą praktyką jest zawsze sprawdzenie, jakie właściwości chcemy osiągnąć i dobierać dodatki według ich rzeczywistej funkcji technologicznej, a nie na podstawie ogólnych skojarzeń.