Kwalifikacja: CHM.01 - Obsługa maszyn i urządzeń do przetwórstwa tworzyw sztucznych

Wybór materiału do wykonywania narzędzi do ręcznego usuwania resztek wypraski z gniazda formy wtryskowej jest bardzo ważny z punktu widzenia bezpieczeństwa formy i jakości późniejszych wyrobów. Częstym błędem jest uznanie, że im twardszy materiał narzędzia, tym lepiej. Wiele osób, szczególnie na początku swojej przygody z utrzymaniem ruchu czy eksploatacją form, sięga po stal, bo przecież jest mocna i trwała. W praktyce jednak stal, mimo że dobrze radzi sobie z twardymi zabrudzeniami, bardzo łatwo może zarysować lub nawet trwale uszkodzić powierzchnię roboczą formy. To prowadzi do powstawania mikrouszkodzeń, które później negatywnie wpływają na jakość kolejnych wyprasek i mogą skracać żywotność samej formy. Żeliwo, choć równie łatwo dostępne i wytrzymałe, jest materiałem bardzo kruchym – narzędzia z żeliwa po prostu pękają przy takich pracach, a drobiny mogą dostać się w szczeliny formy, co znowu stanowi zagrożenie dla jej powierzchni. Korund to już zupełnie inna historia – to materiał ścierny, bardzo twardy, stosowany raczej do polerowania lub szlifowania, a nie do podważania czy zeskrobywania resztek. W praktyce narzędzia z korundu najpewniej zniszczyłyby delikatne krawędzie formy przy pierwszym kontakcie. Typowy błąd to skupianie się wyłącznie na trwałości narzędzia, zamiast myśleć o bezpieczeństwie samej formy – to ona jest kluczowa i kosztowna. Mosiądz natomiast, choć pozornie mniej wytrzymały, jest na tyle miękki, że nie rysuje stalowych powierzchni formy, a jednocześnie na tyle twardy, by skutecznie usuwać resztki wypraski. Branżowe standardy i instrukcje serwisowe jednoznacznie zalecają, by do takich zadań używać właśnie narzędzi z mosiądzu, a nie stali, żeliwa czy korundu. Z mojego doświadczenia wynika, że stosowanie innych materiałów to proszenie się o problemy z formami i zwiększone koszty napraw.