Kwalifikacja: CHM.01 - Obsługa maszyn i urządzeń do przetwórstwa tworzyw sztucznych

W branży opakowaniowej dobór materiału do konkretnej technologii pakowania jest kluczowy. Często spotyka się przekonanie, że taśma stretch albo rękaw foliowy sprawdzą się wszędzie, ale niestety to nie do końca prawda – to takie trochę uproszczenie. Taśmy stretch używa się głównie do ręcznego lub maszynowego owijania palet, gdzie kluczowe jest utrzymanie całego ładunku razem, ale nie jest to technologia oparta o zgrzewarkę kątową czy tunel termokurczliwy. W praktyce stretch nie nadaje się do zgrzewania kątowego, bo nie daje szczelnego, estetycznego zamknięcia – raczej służy do zabezpieczania większych gabarytów. Rękaw foliowy natomiast faktycznie bywa wykorzystywany w automatycznych liniach pakujących, ale raczej w innych urządzeniach, gdzie zgrzew tworzy się na końcach, a nie kątach, i nie zawsze stosuje się tunel termokurczliwy. Folia polistyrenowa teoretycznie mogłaby być poddana działaniu ciepła, ale praktyka pokazuje, że to materiał kruchy, mało elastyczny i po prostu nieodporny na szybkie zmiany temperatury. Stąd jej zastosowanie w pakowaniu termokurczliwym jest bardzo ograniczone i raczej się go nie poleca – chociaż niektórzy próbują tak robić, to efekty są mizerne. W tej technologii, o której mowa w pytaniu, kluczowe jest, by folia była elastyczna, łatwo się zgrzewała oraz kurczyła pod wpływem temperatury, a to zapewnia właśnie półrękaw termokurczliwy. Typowym błędem jest mylenie różnych rodzajów folii lub niedopasowanie materiału do urządzenia – czasem wynika to z braku praktyki albo zbyt ogólnego podejścia do tematu pakowania. Warto zawsze patrzeć na zalecenia producentów maszyn oraz materiały, które są zgodne z normami branżowymi, np. PN-EN ISO 11607 dotycząca opakowań. Odpowiedni dobór materiału to nie tylko lepszy efekt wizualny, ale też trwałość i bezpieczeństwo produktu – a to się liczy najbardziej.