Właściwie przyporządkowałeś oznaczenia do nazw tworzyw sztucznych, co jest mega ważne w przemyśle i codziennym życiu. Symbol 1 (PET) to poli(tereftalan etylenu), czyli materiał bardzo często spotykany w butelkach na napoje – praktycznie każda woda mineralna czy cola jest właśnie w PET. Symbol 2 (PS) przypisany do polistyrenu ma znaczenie przy segregacji opakowań jednorazowych, na przykład kubków czy tacek styropianowych. Z kolei symbol 3 (PE-HD) to polietylen wysokiej gęstości, bardzo wytrzymały plastik, z którego robi się np. kanistry czy butelki na detergenty. Symbol 4 (PVC) to poli(chlorek winylu), który moim zdaniem jest trochę kontrowersyjny ze względu na recykling, ale za to świetnie sprawdza się w rurach, oknach czy wykładzinach. W branży tworzyw ogromnie się zwraca uwagę na te oznakowania – normy ISO 1043 czy oznaczenia wg systemu SPI pomagają uniknąć pomyłek przy produkcji i recyklingu. Praktyka pokazuje, że dobra znajomość tych symboli ułatwia życie nie tylko operatorom maszyn, ale i zwykłym ludziom przy codziennej segregacji odpadów. Sam nieraz widziałem, jak niewłaściwe przyporządkowanie prowadzi do problemów przy recyklingu. Warto jeszcze pamiętać, że niektóre tworzywa są łatwiejsze do ponownego wykorzystania – np. PET i PE-HD są powszechnie przetwarzane, a PVC czy PS już gorzej. Taka wiedza techniczna przekłada się więc realnie na ekologiczne decyzje i porządek w gospodarce odpadami.
Przyporządkowanie oznaczeń tworzyw sztucznych do ich nazw to dość podstawowa, ale bardzo istotna umiejętność, szczególnie jeśli ktoś pracuje w branży opakowań czy przemyśle chemicznym. Częsty błąd polega na myleniu skrótów, np. PET i PE-HD – oba zaczynają się od litery P, ale to zupełnie różne materiały. PET, czyli poli(tereftalan etylenu), jest sztywny i klarowny, wykorzystywany głównie na butelki do napojów. PE-HD (polietylen wysokiej gęstości) jest bardziej mleczny, odporny i służy np. do produkcji kanistrów czy rurek. Z kolei PS, czyli polistyren, często się myli z PVC – to przez podobieństwo skrótów, ale PVC (poli(chlorek winylu)) jest całkiem innym tworzywem, wykorzystywanym w budownictwie na rury czy wykładziny. Polistyren natomiast spotyka się w jednorazowych opakowaniach i styropianie. Takie pomyłki wynikają zwykle z rutyny albo zbyt pobieżnego patrzenia na oznakowania. Moim zdaniem, największy problem pojawia się wtedy, gdy ktoś utożsamia symbol z nazwą bez weryfikacji numeru albo skrótu – a przecież cały system SPI (Society of the Plastics Industry) został stworzony właśnie po to, żeby nie było wątpliwości. Przykładem typowego błędu jest przypisywanie polistyrenu do PE-HD lub zamienianie poli(chlorku winylu) z PET. Takie niedokładności przekładają się potem na błędy przy segregacji odpadów, co wydłuża czas recyklingu i zwiększa koszty. Warto więc przysiąść chwilę nad tabelą i zapamiętać, że PET to 1, PE-HD to 2, PVC to 3, a PS to 6 – te detale ułatwiają codzienną pracę oraz przyczyniają się do lepszych praktyk branżowych.