Kwalifikacja: CHM.01 - Obsługa maszyn i urządzeń do przetwórstwa tworzyw sztucznych

Wadliwość wyprasek związana z niedosuszeniem granulatu to temat, który często prowadzi do nieporozumień. W praktyce spotyka się różne defekty powierzchni, jednak tylko niektóre z nich wynikają bezpośrednio z obecności wilgoci w materiale. Szorstka powierzchnia zazwyczaj jest skutkiem niedostatecznego uplastycznienia tworzywa, zbyt niskiej temperatury formy albo problemów ze smarowaniem, a nie braku suszenia. Z kolei rozwarstwienie wypraski to najczęściej efekt źle dobranych parametrów wtrysku, niewłaściwej konstrukcji formy lub nawet zanieczyszczeń, a już na pewno nie jest bezpośrednią konsekwencją zawilgoconego granulatu. Zmarszczona powierzchnia pojawia się zwykle, gdy tworzywo stygnie zbyt szybko, na przykład przy zbyt niskiej temperaturze formy czy zbyt krótkim czasie docisku. W przypadku niedosuszenia granulatu kluczowe znaczenie ma gwałtowne odparowanie wody podczas uplastyczniania i wtrysku, co powoduje powstawanie pęcherzy powietrza (czasem wręcz „bąbli”) oraz smug – one są ewidentnym znakiem nieprzestrzegania zasad przygotowania surowca. Często powtarzanym błędem jest mylenie wszystkich defektów powierzchni z wilgocią w materiale, tymczasem tylko niektóre z nich mają tu swoje źródło. Standardy branżowe, takie jak PN-EN ISO 294-3 czy wytyczne producentów tworzyw, jasno określają wpływ wilgoci – nieprawidłowe suszenie owocuje właśnie smugami i pęcherzami, a nie innymi wymienionymi wadami. W praktyce warto zawsze dokładnie analizować rodzaj wady, bo tylko wtedy można skutecznie poprawić proces i uniknąć powtórzenia błędów.