Prawidłowa odpowiedź to polistyren (PS), ponieważ właśnie temu tworzywu odpowiada piktogram z liczbą 6 umieszczoną w tzw. strzałkach Möbiusa i skrótem PS. Ten symbol jest standardowo wykorzystywany na opakowaniach, tackach styropianowych, kubeczkach jednorazowych i innych produktach z polistyrenu, żeby jasno zakomunikować możliwość ich recyklingu oraz ułatwić segregację. W branży recyklingowej takie oznaczenie jest kluczowe – od razu wiadomo, z jakim polimerem mamy do czynienia, a co za tym idzie, jakie są jego właściwości w procesie odzysku. Polistyren sam w sobie raczej nie należy do najłatwiejszych w recyklingu, bo często jest lekki i podatny na zanieczyszczenia, ale dzięki temu oznaczeniu proces sortowania staje się dużo sprawniejszy. Moim zdaniem, znajomość tych symboli to już podstawowa umiejętność każdej osoby pracującej z gospodarką odpadami – nawet jeśli nie siedzisz w branży, coraz częściej spotykasz się z nimi na co dzień. Warto też pamiętać, że europejskie i polskie normy, jak PN-EN ISO 1043, jasno regulują takie symbole, więc to nie jest jakiś przypadek tylko przemyślana komunikacja na linii producent-odbiorca-środowisko. Dodatkowo, wiedza ta pozwala nie tylko lepiej segregować odpady, ale też podejmować bardziej świadome decyzje konsumenckie.
Wybór poliamidu, poliwęglanu czy polipropylenu jako materiału oznaczanego tym piktogramem to częsty błąd wynikający z mylenia symboli recyklingu dla różnych rodzajów tworzyw sztucznych. Każdy polimer posiada swój unikatowy numer identyfikacyjny, który jest ustalany przez międzynarodowe normy, między innymi ISO 1043 oraz unijne wytyczne dotyczące oznaczania materiałów opakowaniowych. Poliamid (oznaczany PA, zwykle z numerem 7 lub poza podstawową listą), poliwęglan (PC, najczęściej również 7) oraz polipropylen (PP, z numerem 5) mają swoje indywidualne symbole recyklingu, różniące się zarówno oznaczeniem literowym, jak i cyfrą. W praktyce stosowanie nieprawidłowych oznaczeń prowadzi do pomyłek podczas segregacji i recyklingu, utrudniając procesy sortownicze w zakładach utylizacji. Typowym błędem jest też utożsamianie wszystkich tworzyw z jednym uniwersalnym symbolem, co jest niezgodne z branżowymi standardami. Właściwe rozróżnianie tych symboli ułatwia prawidłowe zarządzanie odpadami, zmniejsza ryzyko zanieczyszczenia wsadów recyklingowych i poprawia efektywność recyklingu. Dobrą praktyką jest zawsze sprawdzanie oznaczenia na opakowaniu i nie sugerowanie się wyłącznie wyglądem materiału – na przykład styropian (też z polistyrenu) ma ten sam piktogram co twarde opakowania PS, mimo że wydaje się zupełnie inny. Moim zdaniem, świadomość tych różnic to już podstawa w każdej szanującej się firmie zajmującej się odpadami i warto to przećwiczyć na konkretnych przykładach z życia.