Kwalifikacja: CHM.01 - Obsługa maszyn i urządzeń do przetwórstwa tworzyw sztucznych

Na zdjęciu widzimy urządzenie stosowane do pomiaru twardości, a nie lepkości, udarności czy wytrzymałości. Pomiar lepkości dotyczy cieczy i półpłynnych mieszanin – wymagane są tu zupełnie inne przyrządy, jak lejek czy wiskozymetr rotacyjny, które służą do oceny oporu cieczy przy przepływie. Takie narzędzia spotyka się głównie w laboratoriach chemicznych czy przy badaniu smarów. Udarność natomiast bada się młotami Charpy'ego lub Izoda, które sprawdzają, ile energii zużyje próbka na złamanie pod uderzeniem – to typowy test dla stali konstrukcyjnych, daleko odbiegający konstrukcją od twardościomierzy. Jeśli chodzi o wytrzymałość, najczęściej analizuje się ją na maszynach wytrzymałościowych, które rozciągają, ściskają lub zginają próbki aż do ich zniszczenia. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć, bo wszystkie dotyczą właściwości mechanicznych, ale mierzą coś zupełnie innego. Twardościomierz nie daje nam informacji o tym, jak materiał zachowa się pod dużymi siłami rozciągającymi czy ściskającymi, ani jak zareaguje na dynamiczne uderzenie. Z mojego doświadczenia wynika, że zamieszanie bierze się stąd, iż w codziennej praktyce te testy często idą w parze, ale technicznie i sprzętowo to zupełnie różne zagadnienia. Przestrzeganie standardów branżowych jasno rozdziela te badania – każde z nich wymaga specjalistycznego sprzętu i odrębnej interpretacji wyników, więc warto to dobrze zapamiętać.