Kwalifikacja: MTL.03 - Eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłu metalurgicznego
Na podstawie danych w tabeli, określ jaki rodzaj czynności konserwacyjno-naprawczych należy zaplanować po przekroczeniu 15 000 roboczogodzin pracy kuźniarki.
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybór odpowiedzi "Naprawa główna" jest poprawny, ponieważ jest to czynność konserwacyjno-naprawcza zaplanowana na 17 000 roboczogodzin, co oznacza, że po przekroczeniu 15 000 roboczogodzin kuźniarka wymaga bardziej szczegółowej interwencji. Naprawa główna obejmuje kompleksowy przegląd stanu technicznego maszyny, w tym wymianę zużytych komponentów oraz dostosowanie parametrów pracy, co jest kluczowe dla zapewnienia dalszej efektywności i bezpieczeństwa operacji. W kontekście dobrych praktyk w branży, regularne przeprowadzanie napraw głównych zgodnie z harmonogramem użytkowania maszyny pozwala na minimalizację ryzyka awarii krytycznych oraz przedłużenie żywotności urządzeń. Przykładem może być sytuacja, w której pominięcie naprawy głównej prowadzi do poważnych usterek, które mogłyby zostać łatwo naprawione podczas regularnej konserwacji. Warto również zauważyć, że działania te są zgodne z normami ISO dotyczącymi zarządzania jakością i bezpieczeństwem maszyn.
Wybór odpowiedzi, która nie jest "Naprawą główną", wskazuje na pewne nieporozumienia związane z cyklem życia maszyny oraz rodzajami prac konserwacyjnych. Przegląd techniczny, choć istotny, jest czynnością mającą na celu ocenę stanu maszyny, która powinna być przeprowadzana regularnie na wcześniejszych etapach eksploatacji. Należy podkreślić, że przegląd techniczny nie obejmuje bardziej skomplikowanych działań wymaganych po przekroczeniu kluczowego progu roboczogodzin. Naprawa bieżąca oraz średnia są odpowiednie dla mniejszych usterek i rutynowej konserwacji, jednak nie są wystarczające w przypadku, gdy urządzenie przekroczyło 15 000 roboczogodzin, co sugeruje znaczne zużycie. Ignorowanie potrzeby przeprowadzenia naprawy głównej może prowadzić do krytycznych awarii, które można by było zapobiec. Ważne jest zrozumienie, że odpowiednie planowanie i realizowanie napraw głównych jest kluczowe dla zachowania ciągłości produkcji i efektywności operacyjnej. Takie podejście jest zgodne z zasadami utrzymania ruchu, które zakładają, że każda maszyna powinna być regularnie serwisowana w oparciu o jej indywidualne wymagania eksploatacyjne oraz zalecenia producenta.