Kwalifikacja: LES.01 - Obsługa maszyn stosowanych w gospodarce leśnej

Wiele osób może mieć problem z rozróżnieniem poszczególnych specjalistycznych maszyn rolniczych, zwłaszcza gdy widzi je po raz pierwszy na polu. Mechanizmy wykorzystujące tarcze czy koła mogą kojarzyć się zarówno z pieleniem, jak i nawożeniem lub nawet zabiegami spulchniającymi. Pielenie to jednak proces usuwania chwastów, gdzie stosuje się głównie obsypniki, pielniki lub specjalne brony – ich konstrukcja jest lżejsza, a działanie polega na płytkim wzruszaniu ziemi bądź mechanicznym wyrywaniu niepożądanych roślin z rzędu. Nawożenie natomiast opiera się na rozsiewaczach lub aplikatorach, które rozrzucają nawozy mineralne lub organiczne po powierzchni pola albo kierują je bezpośrednio do gleby – nie wykonują one czynności związanych z umieszczaniem sadzonek. Spulchnianie gleby polega na jej rozluźnianiu, co poprawia napowietrzenie i ułatwia rozwój korzeni, a tu stosuje się kultywatory, glebogryzarki czy radła – nie mają one funkcji precyzyjnego sadzenia roślin. Typowy błąd myślowy polega na utożsamieniu formowania redlin i pracy maszyny z zabiegami agrotechnicznymi przygotowującymi glebę, podczas gdy widać wyraźnie, że urządzenie precyzyjnie umieszcza młode rośliny w glebie i dociska je kołami – to charakterystyczny znak nowoczesnych sadzarek. Branżowe standardy wyraźnie rozgraniczają maszyny do sadzenia od tych przeznaczonych do innych zabiegów uprawowych. Z mojego doświadczenia wynika, że najwięcej pomyłek pojawia się wtedy, gdy nie zwraca się uwagi na obecność sadzonek i sposób ich wprowadzania w ziemię – a to właśnie kluczowa cecha sadzarek, których praca jest efektywna i powtarzalna.