Kwalifikacja: LES.01 - Obsługa maszyn stosowanych w gospodarce leśnej

Choć metody chemiczne czy biologiczne czasem wydają się kuszące – na przykład przez niższe koszty początkowe lub łatwość aplikacji – to jednak ich skuteczność na dużych powierzchniach jest raczej problematyczna. Chemiczna ochrona polega zwykle na stosowaniu repelentów, które odstraszają zwierzynę zapachem lub smakiem, ale w praktyce działają one krótkotrwale i wymagają częstego odnawiania, zwłaszcza po deszczu czy wietrze. Poza tym, na dużych areałach jest to nie tylko kosztowne, ale i uciążliwe logistycznie, bo trzeba regularnie kontrolować całą powierzchnię i ponawiać zabiegi. Z kolei metoda biologiczna, czyli wykorzystanie organizmów żywych do odstraszania zwierzyny (na przykład psy pasterskie czy nawet specjalnie wysiewane rośliny odstraszające), może dawać efekty lokalne, ale na dużą skalę raczej się nie sprawdza – zwłaszcza przy większym zagęszczeniu zwierząt. Często ludzie mylą skuteczność jednorazowego zabiegu z systemowym rozwiązaniem problemu. Co do metody kombinowanej, czyli łączenia różnych sposobów – to prawda, czasami łączy się środki, ale jeśli chodzi o duże powierzchnie, to i tak podstawa to fizyczna bariera. Kombinowanie różnych metod daje najlepsze efekty raczej na niewielkich działkach, gdzie można kontrolować wszystkie aspekty ochrony. Największym błędem jest zakładanie, że da się skutecznie chronić duże obszary samym środkiem chemicznym lub biologicznym – praktyka pokazuje, że to się zwyczajnie nie sprawdza. Standardy i dobre praktyki branżowe jasno wskazują grodzenie jako podstawową formę zabezpieczenia terenów narażonych na szkody od zwierzyny płowej.