Kwalifikacja: LES.01 - Obsługa maszyn stosowanych w gospodarce leśnej

Feromony, choć często używane w ochronie roślin, nie mają zastosowania w zabezpieczaniu upraw przed zgryzaniem przez zwierzynę płową. Służą przede wszystkim do monitorowania i zwalczania owadów, bo to właśnie na zmysł powonienia owadów oddziałują te związki, przyciągając je do pułapek feromonowych. Stosowanie feromonów w kontekście ochrony przed ssakami jest nieefektywne, gdyż mechanizmy behawioralne zwierzyny płowej są zupełnie inne niż owadów. Antraktanty z kolei działają odwrotnie niż repelenty, bo mają za zadanie przywabić zwierzynę do danego miejsca, na przykład do paśników czy miejsc dokarmiania. Używanie antraktantów w celu ochrony upraw byłoby więc wręcz szkodliwe – mogłoby pogorszyć problem zgryzania, bo zwierzyna byłaby zachęcana do odwiedzania upraw. Insektycydy natomiast to środki przeznaczone do zwalczania owadów, a nie do odstraszania ssaków takich jak sarny czy jelenie. Niestety, często spotyka się mylenie nazw – niektórzy uważają, że każde środki chemiczne używane na uprawach działają uniwersalnie, jednak ich zastosowanie jest bardzo specjalistyczne. Taki błąd wynika głównie z nadmiernego uogólniania oraz braku znajomości mechanizmów działania poszczególnych grup środków ochrony roślin. Praktyka leśna opiera się na precyzyjnym doborze narzędzi – repelenty są tu jedynym logicznym wyborem, bo odstraszają, a nie przyciągają czy eliminują organizmy. Warto zawsze zwracać uwagę na właściwe rozróżnienie funkcji tych preparatów oraz dostosowywać środki do specyfiki zagrożenia. To nie tylko kwestia skuteczności, ale i bezpieczeństwa ekosystemu oraz oszczędności środków finansowych.