Kwalifikacja: LES.01 - Obsługa maszyn stosowanych w gospodarce leśnej

Spotyka się w praktyce różne pomysły na zwiększenie stabilności harwestera, jednak skuteczność wypełniania opon chlorkiem wapnia opiera się na konkretnych zasadach fizyki i normach branżowych. Często można pomyśleć, że niewielka ilość cieczy, np. 10% czy 20%, już wystarczy, by lekko dociążyć maszynę. Niestety, tak mały poziom wypełnienia praktycznie nie wpływa na środek ciężkości ani na trakcję pojazdu. Takie podejście wynika z błędnego wyobrażenia, że każdy dodatkowy kilogram już coś zmienia. W rzeczywistości dopiero znaczne dociążenie – około 75% objętości opony – wywołuje realną poprawę bezpieczeństwa i prowadzenia, bo masa skupia się nisko, blisko gruntu. Z kolei wypełnianie opon w 100% cieczą wygląda dobrze na papierze, ale jest niepraktyczne i szkodliwe w eksploatacji. Opona musi zachować pewną elastyczność, żeby amortyzować nierówności i przenosić siły na podłoże. Gdy jest całkowicie wypełniona, nie ma przestrzeni na ugniatanie powietrza, co może prowadzić do uszkodzeń zarówno opony, jak i felgi, a poza tym znacząco pogarsza się komfort pracy operatora. Przesadne wypełnianie to też większe prawdopodobieństwo wycieków przy uszkodzeniu opony, co w lesie jest dość problematyczne. Dobrym zwyczajem, potwierdzonym przez wytyczne producentów (np. Michelin, Nokian), jest pozostawienie górnej części opony pustej – właśnie ten margines powietrza zapewnia optymalną pracę ogumienia pod obciążeniem. Typowym błędem jest też założenie, że każda ilość cieczy działa tak samo – to nieprawda, liczy się proporcja i praktyka eksploatacyjna. Właśnie dlatego najlepszym kompromisem jest 75% – ani za mało, ani za dużo, tylko tak akurat w sam raz, żeby harwester był stabilny, a opona bezpieczna w użytkowaniu.