Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej

W tej sytuacji łatwo się pomylić, bo objawy takie jak pragnienie i wielomocz często prowokują do szybkich działań, ale bez właściwej diagnostyki można narobić więcej szkody niż pożytku. Odstawianie preparatów doustnych bez wcześniejszego sprawdzenia poziomu cukru to zdecydowanie zły pomysł – można w ten sposób wywołać nagły wzrost glikemii lub wprowadzić niepotrzebne zamieszanie w leczeniu. Dobre praktyki mówią jasno: leków nie modyfikujemy bez konkretnej podstawy, a taka podstawa to zawsze wyniki badań. Z kolei podawanie dużych ilości płynów może wydawać się intuicyjne, zwłaszcza przy objawach odwodnienia, ale jeżeli nie wiadomo, jakie są poziomy cukru, można doprowadzić nawet do przewodnienia lub pogorszenia stanu, jeśli np. doszło już do zaburzeń elektrolitowych czy niewydolności nerek. Ograniczanie ilości płynów jest wręcz niebezpieczne – przy hiperglikemii organizm i tak próbuje się pozbyć nadmiaru glukozy przez diurezę, więc zatrzymywanie płynów pogłębia odwodnienie i może doprowadzić do powikłań takich jak kwasica ketonowa czy śpiączka hiperglikemiczna. Tak naprawdę, bardzo często spotykam się z tym, że ludzie chcą działać na już, zamiast najpierw zebrać fakty. Moim zdaniem największym błędem jest tutaj myślenie życzeniowe: "na pewno to przez leki" lub "na pewno przez dietę", podczas gdy jedyną rozsądną opcją jest szybka kontrola poziomu glukozy we krwi. Bez tego wszystkie inne działania są wręcz na oślep i niebezpieczne, a przecież każda interwencja medyczna powinna opierać się na faktach, nie domysłach. Właśnie dlatego edukacja w zakresie podstaw diagnostyki cukrzycy jest tak ważna – bez tego łatwo o poważne błędy i zagrożenie dla zdrowia pacjenta.