Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej

Opieka nad osobami starszymi opiera się na zupełnie innych założeniach niż tylko wyręczanie czy ograniczanie aktywności podopiecznych. Niestety, bardzo często ulega się błędnemu przekonaniu, że im mniej senior robi samodzielnie, tym bezpieczniej i wygodniej – nic bardziej mylnego. Zmniejszanie aktywności osób starszych może prowadzić do szybkiej utraty sprawności fizycznej i psychicznej, co jest niezgodne z aktualnymi standardami pracy w opiece. Podobnie, skupianie się wyłącznie na niwelowaniu dolegliwości bólowych to działanie bardzo wąskie – oczywiście łagodzenie bólu jest ważne, ale nie wyczerpuje celów pracy opiekuna. Długofalowo, celem nie jest tylko zagaszenie objawów, ale właśnie wspieranie samodzielności i aktywności ruchowej na miarę możliwości. Podejmowanie ważnych decyzji za seniora to też droga donikąd – takie podejście może być wręcz demotywujące i prowadzić do poczucia braku kontroli nad własnym życiem. Współczesne standardy zalecają partnerską relację z podopiecznym i angażowanie go w proces decyzyjny, nawet jeśli zakres tej decyzyjności jest ograniczony. Z mojego doświadczenia wynika, że najczęstszy błąd myślowy to traktowanie osób starszych jak dzieci, które trzeba chronić za wszelką cenę, zamiast szukać sposobów na aktywizację i podtrzymywanie niezależności. Kluczowe jest, by rozumieć, że prawidłowa opieka opiera się na wspieraniu, edukowaniu i motywowaniu do samoopieki na tyle, ile senior może. To daje najlepsze efekty i satysfakcję obu stronom.