Rozwiązanie z zastosowaniem worka stomijnego, takiego jak na pierwszym zdjęciu, to absolutna podstawa w opiece nad osobą po operacji wyłonienia stomii. Moim zdaniem warto zapamiętać, że worek stomijny ma specjalnie przygotowaną otwór z przylepcem, który pozwala na szczelne, higieniczne i komfortowe dopasowanie do skóry wokół stomii. Dzięki temu zabezpiecza skórę przed kontaktem z treścią jelitową (lub moczem, w przypadku urostomii), co minimalizuje ryzyko podrażnień i zakażeń. Stosowanie właściwego worka jest zgodne z najnowszymi wytycznymi Polskiego Towarzystwa Stomijnego oraz praktyką na oddziałach chirurgicznych. Praktycznie każdy producent sprzętu stomijnego zaleca indywidualne dopasowanie worka pod względem rozmiaru, rodzaju wyłonionej stomii oraz stopnia wydzielania treści. W codziennej pracy spotkałem się już z kilkoma sytuacjami, gdzie nieprawidłowy dobór worka kończył się powikłaniami skórnymi - a wiadomo, że tego można łatwo uniknąć! Współczesne worki stomijne są jednorazowe, dyskretne i wyposażone w filtr przeciwzapachowy, co podnosi komfort psychiczny pacjentów. Ważne też, aby pamiętać o edukacji pacjenta w zakresie samodzielnej wymiany worka i dbania o higienę wokół stomii.
Patrząc na pozostałe propozycje odpowiedzi, można zauważyć, że są to worki do zupełnie innych zastosowań medycznych, niemających związku z opieką nad osobą ze stomią jelitową. Worek pokazany na drugim zdjęciu to typowy worek do zbiórki moczu, stosowany najczęściej przy cewnikowaniu pęcherza lub zbieraniu diurezy u pacjentów leżących. Taki worek podłącza się do cewnika Foley’a i służy wyłącznie do drenażu moczu, a nie do zbierania treści jelitowej. Z kolei trzeci worek, tzw. worek na nogę, również wykorzystywany jest do zbiórki moczu, tyle że umożliwia większą mobilność pacjentowi podczas chodzenia – też kompletnie nie nadaje się do stomii. Ostatni worek na zdjęciu czwartym to kolektor moczu, najczęściej używany u dzieci lub pacjentów z trudnościami w oddawaniu moczu – przykleja się go do skóry wokół ujścia cewki moczowej. Typowym błędem jest mylenie tych worków przez podobieństwo kształtu lub przez to, że wszystkie służą do zbierania wydalin. Jednak worek stomijny różni się nie tylko budową, ale i właściwościami – musi zapewnić szczelność wokół nieregularnego otworu w powłokach brzusznych, być delikatny dla skóry i mieć odpowiednie zabezpieczenie antyzapachowe. Wybierając inny worek, niż stomijny, narażamy pacjenta na poważne powikłania – na przykład przeciekanie treści, podrażnienia skóry, a nawet zakażenia. Tego typu pomyłki najczęściej wynikają z braku praktycznego obycia z materiałami medycznymi albo zbyt pobieżnego rozumienia różnic pomiędzy sprzętem do zbiórki moczu a sprzętem do opieki stomijnej. W rzeczywistości branżowej dobór odpowiedniego worka jest kluczowy i jego pomylenie może mieć poważne skutki kliniczne.