Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej
Zawód: Opiekun osoby starszej
Opiekun powinien zasugerować hortikuloterapię osobie, która ma zamiłowanie do
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Hortikuloterapia to forma terapii zajęciowej, która wykorzystuje czynności związane z pielęgnacją roślin do wspierania zdrowia psychicznego i fizycznego osób. W przypadku podopiecznej, która lubi pielęgnować rośliny, hortikuloterapia jest idealnym rozwiązaniem, ponieważ pozwala jej na wykorzystanie swoich zainteresowań w ramach terapii. Pielęgnacja roślin nie tylko angażuje zmysły, ale również sprzyja poprawie nastroju, redukcji stresu oraz zwiększeniu poczucia odpowiedzialności i satysfakcji. Zajęcia hortikuloterapeutyczne mogą obejmować różnorodne czynności, takie jak sadzenie, podlewanie, przycinanie, a także obserwowanie wzrostu roślin, co może być szczególnie satysfakcjonujące dla osób, które odczuwają radość z obcowania z naturą. Przykładem zastosowania hortikuloterapii może być stworzenie małego ogrodu terapeutycznego, gdzie podopieczna mogłaby pracować nad rozwojem swoich umiejętności w pielęgnacji roślin oraz nawiązywać relacje z innymi uczestnikami zajęć, co sprzyja integracji społecznej i poprawie jakości życia. Zgodnie z dobrą praktyką w terapii zajęciowej, ważne jest dostosowanie aktywności do indywidualnych potrzeb i zdolności uczestników, co w przypadku miłośniczki roślin jest niezwykle korzystne.
Zajęcia takie jak projektowanie biżuterii, szycie i haftowanie oraz malowanie na szkle i płótnie, choć mogą być pasjonujące i kreatywne, nie są związane z hortikuloterapią, która koncentruje się na roślinach i ogrodnictwie jako narzędziach terapeutycznych. Projektowanie biżuterii i szycie to aktywności manualne, które mogą być źródłem radości i satysfakcji, jednak nie angażują bezpośrednio naturalnych elementów, co jest kluczowe dla hortikuloterapii. Osoby preferujące te formy aktywności mogą nie odczuwać tego samego związku z naturą, co osoby pielęgnujące rośliny, co może ograniczać ich korzyści zdrowotne płynące z terapii. Malowanie na szkle i płótnie to kolejna forma wyrazu artystycznego, jednak również nie wykorzystywałaby elementów natury i biologii, które są fundamentalne w hortikuloterapii. Kluczowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest pomylenie terapii zajęciowej opartej na aktywności manualnej z terapią zajęciową, która wymaga kontaktu z naturą i roślinami. W kontekście pracy z osobami potrzebującymi wsparcia, szczególnie ważne jest dostosowanie metod terapeutycznych do ich zainteresowań i potrzeb, co w przypadku miłośników roślin powinno koncentrować się na aktywnościach związanych z roślinami, by wykorzystać ich potencjał terapeutyczny.