Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej

W tego typu sytuacjach, kiedy mamy do czynienia z dużym kawałkiem szkła wbitym głęboko w dłoń, bardzo często pojawia się pokusa, żeby natychmiast usunąć ciało obce. To błąd, który niestety widuję nie tylko na filmach, ale też w prawdziwym życiu. Usuwanie szkła, nawet delikatnie czy szybkim ruchem, może poważnie pogorszyć stan poszkodowanego – szkło może uszczelniać uszkodzone naczynia krwionośne albo tkanki i jego wyjęcie może spowodować nagłe, masywne krwawienie, które bardzo trudno będzie zatamować poza szpitalem. Poza tym, dodatkowa manipulacja przy ranie zwiększa ryzyko infekcji i rozszerzenia urazu. Założenie opatrunku uciskowego na ranę po wyjęciu szkła także nie jest dobrym pomysłem – taki ucisk może spowodować jeszcze większe uszkodzenia w miejscu urazu i wcale nie zatrzyma masywnego krwotoku, jeśli szkło było blisko ważnych naczyń. Opatrunek trójstronny zastawkowy stosuje się w medycynie, ale dotyczy on ran klatki piersiowej, szczególnie z naruszeniem opłucnej, a nie obrażeń dłoni czy kończyn – to zupełnie inne wskazanie. Często osoby wybierające te odpowiedzi wychodzą z założenia, że szybka reakcja to zawsze usuwanie ciała obcego lub stosowanie ucisku, ale w rzeczywistości pierwsza pomoc opiera się na minimalizowaniu szkód i zabezpieczaniu poszkodowanego do momentu przyjazdu wykwalifikowanej pomocy. Dobre praktyki branżowe i wytyczne ratownicze jasno mówią, by ciało obce stabilizować, nie ruszać i jak najszybciej skontaktować się z profesjonalistami. Z mojego doświadczenia wynika, że takie sytuacje uczą pokory – czasem najlepiej jest po prostu nie pogarszać sytuacji i pozwolić fachowcom działać.