Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej

Podejście do organizacji przestrzeni dla osoby cierpiącej na chorobę Parkinsona, które opiera się na koncepcji usunięcia drzwi między pokojami, może wydawać się na pierwszy rzut oka korzystne, jednak w rzeczywistości prowadzi do szeregu problemów z zachowaniem prywatności oraz bezpieczeństwa. Osoba z chorobą Parkinsona potrzebuje czasami przestrzeni do odpoczynku oraz intymności, a ciągła dostępność do wszystkich pomieszczeń może wywoływać niepokój. Stworzenie małego mieszkania również nie jest optymalnym rozwiązaniem, gdyż ogranicza ruch i dostęp do przestrzeni, co może powodować uczucie klaustrofobii i frustracji. W miarę postępu choroby, kluczowe staje się zapewnienie, że osoba ma dostęp do różnych pomieszczeń, które mogą być dostosowane do jej potrzeb, takich jak miejsce do ćwiczeń czy relaksu. W kontekście organizacji mieszkania, kluczowym aspektem jest zapewnienie odpowiedniego oświetlenia, ale nie tylko w sensie ilości światła, ale również jego jakości, która powinna wspierać orientację przestrzenną. Błędne jest również przypuszczenie, że usunięcie drzwi lub ich nadmiar rozwiązuje problem dezorientacji; ważne jest, aby każdy element mieszkania był przemyślany w kontekście codziennych potrzeb i wyzwań, z jakimi borykają się osoby cierpiące na Parkinsona. Właściwie zaprojektowane środowisko powinno uwzględniać zarówno bezpieczeństwo, jak i komfort psychiczny użytkownika, a nie tylko fizyczne aspekty przestrzeni.