Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej

Wielu osobom przerost gruczołu krokowego myli się z innymi schorzeniami układu moczowego, co wynika chyba z podobieństw w niektórych objawach. Jednak typowe dla tej choroby nie są ani wielomocz, ani krwiomocz, ani wyraźny ból w okolicy lędźwiowej czy pęcherza. Wielomocz, czyli oddawanie dużych objętości moczu, najczęściej wiąże się z zaburzeniami hormonalnymi, cukrzycą czy niewydolnością nerek, a nie bezpośrednio z przerostem stercza. Zaburzenia pracy nerek zwykle pojawiają się dopiero jako powikłania bardzo zaawansowanego przerostu, kiedy dojdzie do przewlekłego zatrzymania moczu i wodonercza – to już późny etap i nie jest objawem początkowym. Krwiomocz i ból w okolicy lędźwiowej są raczej typowe dla stanów zapalnych, kamicy nerkowej, urazów czy nawet nowotworów dróg moczowych, a nie dla łagodnego przerostu prostaty. Ból w okolicy pęcherza może się oczywiście pojawić, ale najczęściej dotyczy to zakażeń czy zapalenia pęcherza, a nie typowego rozrostu gruczołu krokowego. Typowym błędem jest też traktowanie każdego problemu z oddawaniem moczu jako efektu 'dużego' pęcherza lub nadmiaru płynów, zamiast rozumienia mechanizmu przeszkody podpęcherzowej. Z mojego doświadczenia wynika, że najwięcej osób myli te objawy przez brak praktycznego kontaktu z pacjentami czy zbyt dosłowne interpretowanie terminów medycznych. Dlatego kluczowe jest, żeby kojarzyć przerost prostaty głównie z objawami przeszkody w odpływie moczu – czyli trudnościami z rozpoczęciem mikcji i częstym parciem. To jest właśnie ten zestaw objawów, na który powinniśmy zawsze zwracać uwagę podczas wywiadu czy obserwacji pacjenta.