Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej
Zawód: Opiekun osoby starszej
Opiekun może ocenić zdolność podopiecznego do kontrolowania oddawania moczu oraz wypróżniania się, korzystając z skali Barthel lub
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Skala ADL (Activities of Daily Living) jest narzędziem oceny, które pozwala na dokładne określenie poziomu sprawności pacjentów w kontekście codziennych czynności życiowych, w tym kontrolowania wydalania moczu i defekacji. Zastosowanie tej skali umożliwia opiekunom i terapeutom ocenę zdolności pacjentów do samodzielnego funkcjonowania, co jest kluczowe w procesie rehabilitacji oraz w tworzeniu planów opieki. Przykładowo, w przypadku pacjenta, który ma problemy z utrzymywaniem czystości, skala ADL pozwoli na zidentyfikowanie stopnia zależności od innych osób oraz potrzebnych interwencji, takich jak pomoc w korzystaniu z toalety czy organizacja wsparcia w codziennych czynnościach. Zastosowanie skali ADL jest zgodne z najlepszymi praktykami w opiece nad osobami starszymi oraz w rehabilitacji, co czyni ją standardem w ocenie sprawności funkcjonalnej pacjentów.
Wybór skali IADL (Instrumental Activities of Daily Living) do oceny sprawności w kontrolowaniu wydalania moczu i defekacji jest niewłaściwy, ponieważ ta skala koncentruje się na bardziej złożonych czynnościach życia codziennego, takich jak zarządzanie finansami, gotowanie czy korzystanie z transportu. Skala IADL ma na celu ocenę zdolności do radzenia sobie w codziennych sytuacjach, które nie są bezpośrednio związane z podstawowymi potrzebami fizjologicznymi. Użycie tej skali mogłoby prowadzić do błędnej interpretacji zdolności pacjenta, ponieważ nie uwzględnia ona podstawowych funkcji biologicznych, które są kluczowe w kontekście wydalania moczu i defekacji. Test Berg, który służy do oceny równowagi i ryzyka upadków, również nie jest odpowiednim narzędziem do oceny kontroli wydalania, ponieważ jego głównym celem jest ocena sprawności i stabilności ruchowej pacjenta, a nie zdolności do samodzielnego wykonywania podstawowych czynności życiowych. Z kolei test Lovetta, który ocenia zdolności poznawcze, również nie odnosi się bezpośrednio do kwestii wydalania, co sprawia, że jego zastosowanie w tym kontekście jest nieadekwatne. Błędne przekonanie, że skale te mogą być stosowane zamiennie z ADL, wynika z braku zrozumienia różnicy między funkcjami podstawowymi a instrumentalnymi, co prowadzi do niepoprawnych wniosków w analizie sprawności pacjentów.