Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej

Poprawne mierzenie tętna u osoby z zaburzeniami rytmu serca wymaga bardzo precyzyjnego podejścia, a niestety nie wszystkie podane opcje to zapewniają. Przede wszystkim, uciskanie tętnicy promieniowej wszystkimi palcami przez 15 sekund jest nie tylko niekomfortowe dla podopiecznej, ale przede wszystkim skraca czas pomiaru, co przy arytmii może mocno zaburzyć wynik – nieregularne tętno nie daje się przeliczyć z krótkiego wycinka czasu na całą minutę. Stąd standard medyczny zaleca zawsze pełne 60 sekund. Dalej, tętnica szyjna jest bardziej wrażliwa i uciskanie jej trzema palcami, nie mówiąc już o kciuku, może być nawet niebezpieczne – można przypadkiem spowodować omdlenie czy nawet zaburzyć działanie baroreceptorów. W praktyce, nikt na oddziale nie mierzy tętna kciukiem, bo kciuk, jakby nie patrzeć, sam też pulsuje i można się po prostu pomylić. Częstym błędem myślowym jest przekonanie, że skoro tętno można znaleźć na tętnicy szyjnej, to można ją wykorzystać zawsze – a przecież promieniowa jest dużo bezpieczniejsza, łatwiejsza do znalezienia i nie niesie ryzyka omdlenia. Skracanie czasu pomiaru, zwłaszcza do 15 sekund, może się wydawać wygodne i szybkie, ale nie daje wiarygodnego wyniku, szczególnie przy arytmii – bo wtedy tętno potrafi się zmieniać z chwili na chwilę. Najlepszą praktyką jest więc spokojne przyłożenie trzech środkowych palców do tętnicy promieniowej i liczenie pulsu przez pełne 60 sekund – tak, jak zalecają zarówno polskie, jak i międzynarodowe standardy opieki.