Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej

Zdarza się, że osoby niezwiązane zawodowo z opieką zdrowotną mogą pomylić objawy depresji z innymi problemami zdrowotnymi, szczególnie gdy pojawiają się bardzo ogólne lub niespecyficzne symptomy, takie jak zmęczenie czy smutek. Hipochondria polega na nieuzasadnionym lęku o własne zdrowie i przekonaniu o istnieniu poważnej choroby mimo braku medycznych podstaw, często objawia się licznymi wizytami u lekarzy i ciągłym szukaniem potwierdzenia choroby – jednak nie towarzyszy jej wyraźny, długotrwały smutek, brak energii czy utrata zainteresowań. Udar mózgu z kolei daje objawy neurologiczne, takie jak niedowład, zaburzenia mowy, problemy z widzeniem czy poruszaniem się, i pojawia się nagle – nie towarzyszy mu przewlekłe obniżenie nastroju czy stopniowa utrata zainteresowań, o której mowa w pytaniu. Fobia to natomiast zaburzenie lękowe polegające na irracjonalnym, silnym strachu przed określonymi sytuacjami lub obiektami – nie wiąże się ze smutkiem czy długotrwałym brakiem energii, a raczej z unikaniem bodźca wywołującego lęk. Typowy błąd interpretacyjny polega na skupieniu się na pojedynczym objawie zamiast całościowego spojrzenia na zespół objawów. Praktyka pokazuje, że w zawodzie opiekuna warto uważnie obserwować wszystkie aspekty funkcjonowania podopiecznego, bo tylko wtedy można trafnie rozpoznać problem i odróżnić depresję od innych schorzeń. W codziennej pracy nie należy też opierać się na stereotypach – np. przekonaniu, że depresja to po prostu smutek. To znacznie głębszy i bardziej złożony problem, wymagający konkretnego podejścia diagnostycznego i terapeutycznego, zgodnie ze standardami branżowymi.