Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej

Można łatwo pomylić się przy tego typu pytaniach, bo trudności w poruszaniu się po mieszkaniu mogą wydawać się zarówno problemem społecznym, materialnym, jak i psychologicznym. Jednakże, z technicznego punktu widzenia, każda z tych kategorii ma swoją specyficzną definicję i zakres. Sytuacja społeczna dotyczy przede wszystkim relacji z innymi ludźmi, kontaktów czy wsparcia ze strony rodziny i sąsiadów – tutaj jednak problemem są elementy przestrzeni fizycznej, a nie relacje międzyludzkie. Z kolei sytuacja materialna odnosi się do zasobów finansowych, stanu majątku lub możliwości ekonomicznych osoby – nie do barier technicznych w otoczeniu. Często spotykam się z mylnym utożsamianiem braku dostosowania mieszkania z brakiem środków, ale nawet w zamożnych domach można napotkać wysokie progi czy wąskie drzwi po prostu z powodu wieku budynku czy niewłaściwego projektu. Psychologiczna zaś obejmuje sferę emocji, motywacji czy samopoczucia, a nie realnych, fizycznych przeszkód architektonicznych. Typowym błędem jest myślenie, że skoro osoba ma trudność, to pewnie wynika to z jej nastroju czy relacji z otoczeniem – a często przyczyną jest właśnie brak przystosowania przestrzeni. W praktyce branżowej rozpoznanie sytuacji mieszkaniowej opiera się na ocenie infrastruktury i funkcjonalności pomieszczeń pod kątem potrzeb osoby z niepełnosprawnością. Standardy, np. zalecenia Ministerstwa Infrastruktury dotyczące dostępności budynków, jasno wskazują, że to właśnie bariery architektoniczne, takie jak progi i drzwi, klasyfikujemy jako problem mieszkaniowy. Warto pamiętać, że dobre rozróżnianie tych pojęć pomaga nie tylko w testach, ale i w codziennej pracy opiekuna czy koordynatora wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami.