Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej
Zawód: Opiekun osoby starszej
Podopieczna zauważa, że z powodu niedowładu kończyn dolnych straciła sens życia, ponieważ nie może uczestniczyć w wycieczkach górskich, które kiedyś bardzo lubiła. Która potrzeba tej podopiecznej wymaga w tej sytuacji zaspokojenia?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybór odpowiedzi "Samorealizacji" jest prawidłowy, ponieważ odnosi się do zaspokojenia potrzeb wyższej rangi w hierarchii potrzeb Maslowa. Podopieczna, która odczuwa stratę sensu życia z powodu ograniczeń fizycznych, wskazuje, że pragnie realizować swoje pasje i zainteresowania, które wcześniej były dla niej istotne. Samorealizacja oznacza dążenie do pełnego wykorzystania swojego potencjału oraz spełnianie się w różnych aspektach życia. Przykładem może być poszukiwanie nowych form aktywności, które umożliwią podopiecznej czerpanie radości z natury, na przykład poprzez wędrówki po niższych terenach czy uczestnictwo w grupach wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami. Wspieranie samorealizacji może również obejmować rozwijanie umiejętności, które umożliwią nowe zainteresowania, takie jak fotografia przyrodnicza czy sztuka, co może zrekompensować brak możliwości wędrówek w górach. Działania te są zgodne z dobrymi praktykami w pracy z osobami z niepełnosprawnościami, które powinny być wspierane w poszukiwaniach alternatywnych form aktywności, co pozytywnie wpływa na ich samopoczucie i jakość życia.
Odpowiedzi takie jak "Przynależności", "Akceptacji" czy "Uznania" nie odpowiadają na podstawowy problem, z jakim boryka się podopieczna. Przynależność odnosi się do potrzeby bycia częścią grupy, co jest istotne, ale w tym przypadku nie jest kluczowe dla osoby, która z powodu niedowładu nie może uczestniczyć w ulubionych wycieczkach. Akceptacja jest związana z poczuciem wartości i akceptacją samego siebie, jednak podopieczna nie zgłasza problemów dotyczących samoakceptacji, lecz brak możliwości realizacji swoich pasji. Uznanie odnosi się do chęci bycia docenianym przez innych, co także nie jest priorytetowym potrzebą w kontekście utraty sensu życia wynikającej z ograniczeń ruchowych. Analizując te odpowiedzi, możemy zauważyć typowy błąd myślowy polegający na myleniu różnych poziomów potrzeb. Potrzeby samorealizacji znajdują się na szczycie hierarchii Maslowa i są ściśle związane z dążeniem do osobistego rozwoju oraz spełnienia. Należy zrozumieć, że w sytuacji, gdy osoba czuje się ograniczona w realizacji swoich pasji, kluczowe jest wspieranie jej w odkrywaniu nowych dróg do samorealizacji, co nie jest spełniane przez zaspokajanie potrzeb przynależności, akceptacji czy uznania.