Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej

Patrząc na wszystkie pozostałe propozycje, łatwo zauważyć pewne typowe pułapki logiczne, które prowadzą do błędnego działania podczas zdejmowania koszuli osobie z opatrunkiem. Często pojawia się myślenie, że najlepiej jak najszybciej uwolnić rękę z opatrunkiem lub wręcz przeciwnie – próbować ją poruszać równocześnie z drugą kończyną. Niestety, takie podejście może pogorszyć stan zdrowia podopiecznej, spowodować ból albo nawet uszkodzić opatrunek. Z mojego doświadczenia wynika, że w praktyce sporo osób chce zdejmować ubranie najpierw z ręki chorej, bo wydaje się to logiczne, ale niestety, to nie działa. Rękę zabezpieczoną opatrunkiem zostawia się na sam koniec, żeby nie szarpać, nie zginać niepotrzebnie i nie ocierać o materiał. Warianty obejmujące zdejmowanie obu rąk naraz to raczej teoretyczna fantazja, bo trudno je wykonać bez narażania opatrunku na uszkodzenie – chyba że mamy do czynienia z bardzo luźną koszulą, ale to rzadkość. Przechodzenie przez głowę zanim uwolnimy zdrową rękę też nie jest wskazane, bo może prowadzić do sytuacji, gdzie cała koszula ciągnie za kończynę z opatrunkiem. Zgodnie z dobrymi praktykami pielęgnacyjnymi oraz standardami opieki długoterminowej, zawsze priorytetem jest minimalizowanie ryzyka urazu i zapewnienie maksymalnego komfortu. Moim zdaniem, błędem jest też niedocenianie tego, jak ważna jest kolejność – jeśli się jej nie przestrzega, podopieczna może poczuć się nieswojo, a nawet wystraszona, bo każda nieprzemyślana manipulacja przy opatrunku wywołuje lęk o ból czy uszkodzenie rany. Najlepiej więc zawsze najpierw zdejmować ubranie ze zdrowej kończyny, potem przez głowę, a dopiero na końcu delikatnie uwalniać rękę z opatrunkiem, trzymając się tej kolejności w codziennej praktyce.