Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej

W przypadku podopiecznych z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa bardzo łatwo jest skupić się na aspektach psychologicznych, socjalnych czy nawet ogólnym usprawnianiu fizycznym, ale niestety często to prowadzi do przeoczenia najważniejszego – czyli stricte fizycznego bezpieczeństwa, które jest bezpośrednio związane z eliminacją czynników ryzyka upadku. Oczywiście, ułatwianie kontaktów społecznych, troska o nastrój czy pomoc w akceptacji choroby są szalenie istotne dla jakości życia. Jednak te cele nigdy nie powinny być realizowane kosztem podstawowego bezpieczeństwa – bo nawet najsprawniejszy umysł czy najlepszy nastrój nie zneutralizuje konsekwencji poważnego urazu po upadku. Z mojego doświadczenia wynika, że opiekunowie często przeceniają skuteczność ćwiczeń fizycznych lub rozmów wspierających w kontekście ochrony przed urazami, nie widząc, że pewnych zagrożeń nie da się „przegadać” lub „przećwiczyć”. Branżowe standardy podkreślają, że kluczowa jest identyfikacja i eliminacja zagrożeń w otoczeniu – od prozaicznych dywaników, przez śliskie podłogi, aż po właściwe ustawienie mebli i zabezpieczenie łazienki. To niestety częsty błąd, by sądzić, że działania miękkie, jak wsparcie psychologiczne, mogą zastąpić twarde procedury zabezpieczające. Dopiero po solidnym zadbaniu o fizyczne bezpieczeństwo można myśleć o sferze psychospołecznej czy rehabilitacyjnej. Właściwa kolejność działań to podstawa profesjonalnej opieki i to warto podkreślać na każdym etapie nauki czy pracy w branży opiekuńczej.