Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej

Oceniając umiejętność korzystania z toalety według skali Barthel, łatwo można popełnić błąd, myląc stopień samodzielności z drobnymi trudnościami lub zależnością. Wybór odpowiedzi sugerujących konieczność pomocy przy podciąganiu spodni albo podcieraniu się wywodzi się często z przekonania, że każda, nawet minimalna trudność, od razu wyklucza pełną samodzielność. Tymczasem w praktyce skali Barthel punktacja jest bardzo precyzyjna – tylko całkowita samodzielność, bez jakiejkolwiek interwencji czy pomocy fizycznej i nadzoru, zasługuje na maksymalne 10 punktów. Potrzebowanie pomocy, nawet jeśli dotyczy tylko jednego etapu, obniża punktację najczęściej do 5 lub 0, w zależności od zakresu zależności. Przekonanie, że osoba dostająca 10 punktów może wymagać wsparcia przy czynnościach higienicznych, jest błędne i niezgodne ze standardami oceny funkcjonalnej – wyraźnie mówi o tym dokumentacja skali Barthel oraz praktyka w opiece długoterminowej. Z mojego doświadczenia wynika, że takie pomyłki wynikają z braku znajomości szczegółowych kryteriów tej skali, a także z mylenia pojęć "potrzeba nadzoru" i "pełna samodzielność". Kolejnym częstym nieporozumieniem jest utożsamianie samodzielności z możliwością wykonania czynności przy wsparciu słownym – a to już jest niższa punktacja. Skala Barthel jest powszechnie uznawana i stosowana w Polsce i na świecie, a jej rzetelne stosowanie pozwala na lepsze planowanie rehabilitacji oraz wsparcia opiekuńczego. Przyznanie 10 punktów to jasny sygnał, że w zakresie korzystania z WC dana osoba nie wymaga żadnej pomocy, a wybór odpowiedzi sugerujących zależność wskazuje na pewne nieporozumienie w interpretacji kryteriów tej skali.