Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej
Zawód: Opiekun osoby starszej
Kategorie: Choroby i dolegliwości osób starszych Aktywizacja i wsparcie psychiczne Sprzęt i środki pomocnicze
Przy kwalifikowaniu do zakładu lecznictwa uzdrowiskowego finansowanego przez NFZ uwzględniana jest między innymi zdolność osoby dorosłej do samoobsługi oraz do
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Kluczową kwestią przy kwalifikowaniu osoby dorosłej do zakładu lecznictwa uzdrowiskowego finansowanego przez NFZ jest jej samodzielność, a w szczególności – możliwość samodzielnego przemieszczania się na wózku inwalidzkim. Wynika to z zasad organizacji leczenia uzdrowiskowego, gdzie kuracjusz musi być w stanie poruszać się pomiędzy zabiegami, stołówką i innymi miejscami bez konieczności stałej pomocy personelu lub innych pacjentów. Z mojego doświadczenia wynika, że personel medyczny w uzdrowisku zazwyczaj nie ma możliwości zapewnienia opieki indywidualnej, bo liczba personelu jest dostosowana raczej do osób, które radzą sobie samodzielnie albo tylko z niewielką pomocą. To się trochę różni od innych ośrodków, np. zakładów opiekuńczo-leczniczych, gdzie wsparcie jest bardziej intensywne. Przepisy i zalecenia NFZ jasno wskazują, że kandydat do leczenia uzdrowiskowego musi być zdolny do samodzielnej obsługi, także jeśli porusza się na wózku inwalidzkim. Chodzi o to, by mógł bezpiecznie i sprawnie dotrzeć np. na hydroterapię czy gimnastykę. W praktyce lekarze kwalifikujący często pytają o konkretne umiejętności, bo nie chodzi tylko o ogólne zdrowie, ale właśnie o praktyczną stronę funkcjonowania w środowisku uzdrowiskowym. Znam przypadki, gdzie osoby nawet z poważniejszą niepełnosprawnością były przyjęte, bo świetnie radziły sobie samodzielnie na wózku i nie wymagały asekuracji. To pokazuje, jak ważna jest ta konkretna umiejętność.