Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej

Wybór sprzętu przeznaczonego do siadania w łóżku wymaga zrozumienia zarówno potrzeb pacjenta, jak i funkcji danego urządzenia. Barierka, choć bardzo często spotykana przy łóżkach szpitalnych, przede wszystkim pełni funkcję zabezpieczającą – zapobiega wypadnięciu osoby z łóżka, tworzy fizyczną granicę, ale nie służy do podciągania się do pozycji siedzącej. W praktyce korzystanie z barierki jako uchwytu może prowadzić do jej uszkodzenia, a nawet zwiększa ryzyko urazu, bo konstrukcja nie jest przygotowana na dynamiczne obciążenia poziome. Dużo osób myli jej rolę z rolą drabinki właśnie przez podobieństwo wizualne, ale branżowe normy wyraźnie określają ich zastosowania. Łatwoślizg natomiast to zupełnie inna kategoria sprzętu – jest wykorzystywany głównie do transferu pacjenta z łóżka na wózek lub odwrotnie, a nie do zmiany pozycji w samym łóżku. Jego zadaniem jest zmniejszenie tarcia i ułatwienie przesunięcia osoby po powierzchni, ale nie daje żadnej możliwości aktywnego podciągania się do siadania. Podnośnik z kolei to sprzęt używany tam, gdzie osoba zupełnie nie ma siły lub możliwości ruchowych – pozwala przenosić pacjentów z łóżka na fotel lub do wózka, ale nie jest to narzędzie do samodzielnego siadania. Typowy błąd myślowy polega na utożsamianiu wszystkich urządzeń wspomagających mobilność z możliwością aktywnego siadania, tymczasem tylko niektóre z nich są faktycznie do tego przeznaczone. Dobra praktyka polega na właściwym doborze sprzętu do potrzeb osoby leżącej, a drabinka jako jedyna z wymienionych opcji jest dedykowana właśnie do tego celu. To pozwala nie tylko na poprawę komfortu i poczucia niezależności pacjenta, ale i znacząco zmniejsza obciążenie opiekuna oraz ryzyko nieprawidłowych technik zmiany pozycji.