Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej
Zawód: Opiekun osoby starszej
U jakiego podopiecznego podczas ścielenia łóżka opiekun powinien zostawić poduszkę pod głową lub unieść wezgłowie łóżka?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Zdecydowanie pamiętaj, że jeśli masz do czynienia z pacjentem, który ma problem z dusznością, to gdy robisz mu łóżko, dobrze jest zostawić poduszkę pod głową lub unieść wezgłowie. Taki ruch naprawdę może pomóc w poprawie wentylacji płuc i ułatwi oddychanie, co jest mega ważne dla osób z problemami z układem oddechowym. Kiedy głowa jest wyżej, mięśnie oddechowe mogą mniej się męczyć, co może przynieść ulgę w duszności. Przykładem mogą być pacjenci z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POCHP) czy astmą – tutaj dostęp do świeżego powietrza jest kluczowy, no i mniejsze opory w drogach oddechowych są na wagę złota. Warto też pamiętać, że standardy opieki mówią, że powinno się dostosowywać pozycję pacjenta do jego indywidualnych potrzeb, żeby zapewnić mu jak największe bezpieczeństwo i komfort na co dzień. Odpowiednia pozycja ciała to ważny element skutecznej opieki pielęgniarskiej i przekłada się na jakość życia pacjentów. Tak naprawdę, wspierając ich w oddychaniu, opiekun ma dużą szansę poprawić stan zdrowia pacjenta oraz zredukować ryzyko problemów z dusznością.
Jeśli chodzi o pacjentów z gorączką, niedowładem połowiczym albo hipoglikemią, to nie ma sensu zostawiać poduszki pod głową lub unosić wezgłowie łóżka, bo to nie są najlepsze praktyki w opiece. Gorączka, mimo że może sprawiać ból, nie wymaga takiej zmiany pozycji jak w przypadku duszności. A przy niedowładzie połowicznym ważniejsze jest, żeby pacjent miał stabilną pozycję, bo to zapewnia bezpieczeństwo i powinna być dostosowana do ich możliwości ruchowych i rehabilitacyjnych. Unikanie podnoszenia głowy jest tu istotne, bo inaczej mogą się pojawić bóle głowy lub inne problemy. Hipoglikemia z kolei to nagły spadek cukru we krwi, który wymaga szybkiego działania, więc tu pozycjonowanie głowy niewiele zmienia. Często mylimy objawy z odpowiednimi technikami opieki, co jest dużym błędem. Każdy z tych stanów zdrowotnych wymaga innego podejścia, które bierze pod uwagę to, co dzieje się z pacjentem. Ignorowanie tych różnic może tylko pogorszyć ich stan zdrowia.