Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej

W sytuacji, kiedy podopieczny jest nieprzytomny i leży na plecach, bardzo łatwo wpaść w pułapkę kierowania się automatycznymi schematami, które mogą nie mieć pokrycia z aktualnymi standardami pierwszej pomocy. Na przykład, podnoszenie nóg powyżej poziomu serca wcale nie jest zalecane jako pierwszy krok, bo może to wręcz zaszkodzić – zwłaszcza jeśli nie znamy przyczyny utraty przytomności. Często spotykam się z przekonaniem, że masaż serca trzeba od razu zacząć w każdej sytuacji nieprzytomności, ale to półprawda. Masaż serca wykonuje się tylko wtedy, gdy osoba nie oddycha lub oddech jest nieprawidłowy (gasping). Rozpoczęcie uciskania klatki piersiowej u kogoś, kto oddycha, może doprowadzić do dodatkowych obrażeń i pogorszyć sytuację. Ułożenie w pozycji bocznej bezpiecznej też nie jest pierwszym krokiem – robimy to dopiero wtedy, gdy upewnimy się, że poszkodowany oddycha prawidłowo i nie ma podejrzenia urazu kręgosłupa. To typowy błąd, wynikający z chęci „zrobienia czegokolwiek”, ale niestety może prowadzić do poważnych konsekwencji, jak na przykład niewłaściwe zabezpieczenie dróg oddechowych lub pogłębienie urazu. Największy problem widzę w tym, że wiele osób nie skupia się na tej kluczowej ocenie oddechu – a przecież od tego zależy, czy dalsza pomoc ma sens i jak powinna wyglądać. Bez tej wiedzy łatwo o niepotrzebne, a nawet niebezpieczne działania. Warto pamiętać, że pierwsza pomoc to nie tylko technika, ale też umiejętność logicznego myślenia i stosowania aktualnych wytycznych, a nie starych przyzwyczajeń.