Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej

W praktycznej opiece nad osobą z niewielkim niedowładem kończyny górnej często pojawiają się błędne przekonania, że należy wyręczać podopiecznego niemal we wszystkim. To nie do końca tak działa. Codzienna rehabilitacja polega w dużej mierze na wykorzystywaniu wszelkich szans do aktywizowania chorego i maksymalizacji jego udziału w codziennych czynnościach, nawet jeśli nie zawsze jest idealnie czysto i sprawnie. Dostarczanie przystosowanych sztućców jest zdecydowanie dobrą praktyką – specjalne łyżki, widelce z grubszymi uchwytami czy antypoślizgowe podkładki pozwalają osobie z ograniczoną sprawnością ćwiczyć motorykę i zachować kontrolę nad własnym posiłkiem. Zabezpieczanie odzieży przed zabrudzeniem nie jest żadnym błędem – wręcz przeciwnie, to pokazuje szacunek dla komfortu i godności podopiecznego, a przy okazji pozwala uniknąć niepotrzebnego stresu związanego z ewentualnym brudzeniem się podczas nauki samodzielności. Zachęcanie do samodzielnego spożywania posiłków to podstawa nowoczesnej opieki – wiele wytycznych branżowych (chociażby zalecenia pielęgniarskie czy wytyczne WHO) kładzie na to ogromny nacisk. Typowym błędem myślowym jest przeświadczenie, że szybciej i bardziej „profesjonalnie” będzie wykonać czynność za podopiecznego, ale w praktyce prowadzi to do szybkiego pogorszenia sprawności, spadku poczucia własnej wartości i większej bierności. Karmienie osoby, która jest w stanie — choćby częściowo — samodzielnie jeść, to błąd, który może mieć potem poważne konsekwencje psychofizyczne. Odpowiednie wsparcie oznacza pomoc, a nie wyręczanie – i to jest kluczowe w dobrej opiece.