Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej

Przy pracy z osobami w terminalnym stadium choroby nowotworowej można łatwo popełnić błąd, opierając się na stereotypach lub własnych ograniczeniach komunikacyjnych. Niektórzy wychodzą z założenia, że wystarczy ujawnić pacjentowi całą prawdę bez wsparcia lub wręcz odwrotnie – ukrywać przed nim fakty i rozmawiać tylko z rodziną. Takie podejście wynika często z lęku przed trudną rozmową lub chęci „ochrony” chorego, ale niestety wyklucza go z ważnych decyzji dotyczących własnego leczenia i ostatnich chwil życia. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, pacjent ma prawo znać swoją sytuację zdrowotną i być traktowany podmiotowo, a nie jako ktoś pozbawiony wpływu na własne losy. Wariant przekazywania informacji bez wsparcia emocjonalnego może prowadzić do szoku, załamania, a nawet pogorszenia stanu psychicznego chorego. Z kolei konsultowanie sytuacji tylko z rodziną omija najważniejszą osobę – samego pacjenta. To narusza zasady etyki i prawa pacjenta do informacji oraz decydowania o sobie. Podtrzymywanie i umacnianie postawy chorego bez szczerości co do sytuacji zdrowotnej może prowadzić do fałszywych nadziei oraz braku przygotowania na to, co nieuchronne. W praktyce, taki sposób działania jest niezgodny ze współczesnymi standardami opieki paliatywnej, które podkreślają konieczność stopniowego, indywidualnego ujawniania informacji z jednoczesnym wsparciem emocjonalnym. To właśnie zrozumienie i respektowanie tych zasad sprawia, że opieka nad umierającym człowiekiem jest naprawdę godna i profesjonalna.