Odleżyna II stopnia według skali Torrance'a charakteryzuje się uszkodzeniem skóry, które obejmuje naskórek oraz część skóry właściwej. W przypadku opisanym w pytaniu, zaobserwowane nieblednące zaczerwienienie, obrzęk i niewielkie pęcherze dokładnie odpowiadają tej klasyfikacji. Pęcherze mogą wskazywać na uszkodzenie naskórka oraz części skóry właściwej, co jest typowe dla odleżyn II stopnia. W praktyce, opiekunowie muszą regularnie oceniać stan skóry pacjentów, zwłaszcza tych unieruchomionych, aby w porę zidentyfikować wczesne objawy odleżyn. Kluczowym elementem profilaktyki jest zmiana pozycji pacjenta, stosowanie odpowiednich materacy oraz pielęgnacja skóry, co może znacząco zmniejszyć ryzyko ich wystąpienia. Zgodnie z najlepszymi praktykami, istotne jest również stosowanie odpowiednich środków nawilżających i pielęgnacyjnych, aby wspierać regenerację uszkodzonej skóry.
Wybór odpowiedzi I stopnia jest błędny, ponieważ odleżyna tego stopnia nie obejmuje pęcherzy i nie wskazuje na uszkodzenia skóry, a jedynie na zmiany w kolorze (zaczerwienienie), które nie blędnieją po ucisku. Oznacza to, że skóra pozostaje nienaruszona, co jest sprzeczne z symptomami opisanymi w pytaniu. Wybór III stopnia również nie jest właściwy, gdyż odleżyna tego typu charakteryzuje się głębokimi uszkodzeniami, które mogą obejmować tkankę podskórną i mięśnie, a objawy takie jak głębokie owrzodzenie nie są widoczne w przedstawionym przypadku. Z kolei IV stopień wskazuje na najcięższe uszkodzenia, w tym całkowitą utratę tkanki, co również jest nieadekwatne względem przedstawionych symptomów. Dlatego istotne jest zrozumienie, że klasyfikowanie odleżyn opiera się na ocenie głębokości i rozległości uszkodzeń, a nie jedynie na widocznych zmianach skórnych. W praktyce zrozumienie klasyfikacji odleżyn jest kluczowe dla skutecznej profilaktyki i leczenia, a błędna ocena stanu skóry może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych dla pacjentów.