Kwalifikacja: SPO.03 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie podopiecznej
Opiekun powinien wspomóc osobę z chorobą Parkinsona w usprawnianiu umiejętności manualnych. W tym celu powinien zaproponować ćwiczenia polegające na
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Zapinanie i rozpinanie guzików oraz otwieranie zamka w drzwiach to kluczowe ćwiczenia, które wspierają rozwój umiejętności manualnych u osób z chorobą Parkinsona. Te czynności angażują zarówno precyzyjne ruchy palców, jak i koordynację ręka-oko, co jest istotne w kontekście terapii zajęciowej. W miarę postępu choroby, pacjenci mogą mieć trudności z wykonywaniem codziennych czynności, dlatego ćwiczenia te powinny być wprowadzane regularnie. Przykładowo, można wykorzystać różne przedmioty, takie jak guziki w różnych rozmiarach, co zwiększa różnorodność ćwiczeń i ich skuteczność. Usprawnienie tych umiejętności przyczynia się do poprawy samodzielności pacjenta, co jest kluczowe dla jego jakości życia. W ramach terapii zajęciowej stosuje się również metody takie jak trening funkcjonalny, które skupiają się na codziennych zadaniach, a ćwiczenia manualne są integralną częścią tego procesu.
Wybór ćwiczeń polegających na doskonaleniu chodu poprzez wydłużanie kroku, dotykaniu językiem na zmianę raz prawego, raz lewego kącika ust czy obracaniu się z pozycji na wznak do leżenia na brzuchu nie odpowiada głównym celom rehabilitacyjnym w kontekście choroby Parkinsona. Doskonalenie chodu, mimo że jest istotne dla ogólnej mobilności pacjentów, nie koncentruje się na poprawie umiejętności manualnych, które są kluczowe dla samodzielności w codziennym życiu. Dotykanie językiem kącików ust może być postrzegane jako ćwiczenie motoryki oralnej, ale nie wpływa na zdolności manualne, które są niezbędne do wykonywania podstawowych czynności życiowych. Z kolei obracanie się z pozycji na wznak do leżenia na brzuchu i z powrotem jest bardziej związane z poprawą ogólnej sprawności fizycznej i równowagi, a nie z rozwijaniem precyzyjnych umiejętności manualnych. W terapii zajęciowej istotne jest zrozumienie, że pomoc pacjentom z chorobą Parkinsona powinna skupiać się na tych obszarach, które bezpośrednio wpływają na ich zdolność do samodzielnego funkcjonowania. Dlatego ważne jest, aby ćwiczenia były dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta, a ich celem było usprawnienie codziennych czynności, a nie tylko ogólna poprawa sprawności fizycznej.