Kwalifikacja: SPO.03 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie podopiecznej
Opiekun wspomaga podopiecznego z chorobą Parkinsona w usprawnianiu czynności manualnych. W tym celu powinien zaproponować ćwiczenia, polegające na
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź dotycząca zapinania i rozpinania guzików oraz otwierania zamka w drzwiach jest poprawna, ponieważ koncentruje się na ćwiczeniach, które mają na celu usprawnienie czynności manualnych, co jest kluczowe w rehabilitacji osób z chorobą Parkinsona. U chorych na Parkinsona często obserwuje się problemy z koordynacją ruchową oraz spowolnienie ruchów, co wpływa na codzienne czynności. Ćwiczenia te są doskonałym przykładem terapii zajęciowej, która ma na celu poprawę funkcji manualnych i niezależności w życiu codziennym. Przykładowo, zapinanie guzików angażuje palce i poprawia precyzję ruchów, a jednocześnie może być dostosowane do poziomu sprawności pacjenta. W praktyce, terapeuta może zainicjować ćwiczenia w formie zabawy, co zwiększa motywację podopiecznego. Dodatkowo, badania wskazują na korzyści płynące z terapii zajęciowej, które obejmują zwiększenie pewności siebie pacjentów i poprawę ich jakości życia. W kontekście standardów opieki, takie podejście należy do najlepszych praktyk w rehabilitacji osób z chorobą Parkinsona, polegających na dostosowywaniu ćwiczeń do indywidualnych potrzeb pacjenta.
Odpowiedzi, które wskazują na dotykanie językiem kącików ust, doskonalenie chodu poprzez wydłużanie kroku oraz obracanie się z pozycji na wznak do leżenia na brzuchu, nie są odpowiednie w kontekście usprawniania czynności manualnych u osób z chorobą Parkinsona. Dotykanie językiem kącików ust, chociaż może być interesującym ćwiczeniem dla niektórych aspektów rehabilitacji mowy, nie ma znaczenia dla poprawy zręczności rąk czy precyzyjnych ruchów manualnych, które są kluczowe w codziennych życiu pacjentów. Wydłużanie kroku w czasie chodu dotyczy poprawy mobilności i równowagi, co jest istotne, ale nie koncentruje się na manualnych umiejętnościach. Z kolei obracanie się z pozycji na wznak do leżenia na brzuchu to ćwiczenie ogólnoruchowe, które nie wspiera konkretnej umiejętności manualnej, czy to w zakresie chwytania, czy precyzyjnych ruchów dłoni. W rehabilitacji osób z chorobą Parkinsona kluczowe jest dostosowanie ćwiczeń do indywidualnych potrzeb pacjenta, a także skupienie się na tych, które bezpośrednio wpływają na umiejętności manualne. Ignorowanie tego aspektu prowadzi do nieefektywności terapii oraz frustracji pacjentów, którzy nie doświadczają poprawy w obszarach, które są dla nich najistotniejsze.