Kwalifikacja: SPO.03 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie podopiecznej
Opiekun powinien w pierwszej kolejności zapewnić wsparcie podopiecznej z poważnymi kłopotami w zakresie samoopiekowania się, która jest narażona na wystąpienie odleżyn
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź instrumentalna jest właściwa, ponieważ odzwierciedla pierwszorzędną rolę opiekuna w udzielaniu wsparcia praktycznego, które ma kluczowe znaczenie w zapobieganiu wystąpieniu odleżyn u osób z dużymi deficytami w zakresie samoopieki. Instrumentalne wsparcie obejmuje działania takie jak pomoc w codziennych czynnościach, jak zmiana pozycji ciała, dbanie o higienę oraz zapewnienie odpowiednich warunków do rehabilitacji. Przykładami mogą być regularne obracanie podopiecznej, co pozwala na równomierne rozłożenie ciężaru ciała oraz zmniejsza ryzyko ucisku na skórę. W kontekście standardów opieki zdrowotnej, zaleca się stosowanie schematów oceny ryzyka odleżyn, takich jak skala Braden, aby skutecznie monitorować i reagować na zmiany w stanie podopiecznych. Wspieranie samoopieki poprzez instrumenty wspomagające, jak poduszki ortopedyczne czy specjalistyczne materace, również wpisuje się w tę kategorię. Dzięki takim działaniom opiekun może znacząco poprawić komfort i bezpieczeństwo swoich podopiecznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w opiece nad osobami z ograniczoną zdolnością do samodzielnego funkcjonowania.
Odpowiedzi finansowe, wartościujące i duchowe nie są odpowiednie w kontekście wsparcia dla podopiecznej z dużym deficytem w zakresie samoopieki. Wsparcie finansowe, choć istotne w ogólnym kontekście opieki, nie zajmuje się bezpośrednimi potrzebami osoby zagrożonej odleżynami. Oczywiście, odpowiednie środki finansowe mogą umożliwić zakup niezbędnych materiałów czy usług, jednak sama pomoc finansowa nie jest bezpośrednio związana z poprawą stanu zdrowia czy zapobieganiem odleżynom. Z kolei wsparcie wartościujące, polegające na ocenianiu czy moralnym wspieraniu podopiecznej, może nie mieć realnego wpływu na jej codzienną sytuację. Tego rodzaju wsparcie zwykle koncentruje się na emocjonalnych aspektach, a nie na praktycznych działaniach mających na celu ochronę zdrowia fizycznego. Podobnie, wsparcie duchowe, mimo że może pomóc w zakresie emocji i psychiki, nie odpowiada na konkretne potrzeby fizyczne. W sytuacji zagrożenia odleżynami kluczowa jest interwencja opiekuna w sferze praktycznej, dotycząca zmiany pozycji, pielęgnacji skóry oraz edukacji na temat samoopieki. Ignorowanie aspektów instrumentalnych w opiece prowadzi do niepełnej odpowiedzi na potrzeby podopiecznej, co może skutkować niepożądanymi konsekwencjami zdrowotnymi.