Kwalifikacja: SPO.03 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie podopiecznej
Podopieczny, pełniący dwa lata funkcję Przewodniczącego Rady Mieszkańców w DPS, został odwołany z zajmowanego stanowiska, w wyniku czego stał się nerwowy i nie uczestniczy w zajęciach arteterapeutycznych. Objawy te wskazują na niezaspokojenie potrzeb
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "uznania i szacunku" jest prawidłowa, ponieważ odwołuje się do kluczowych potrzeb psychologicznych, które wpływają na samopoczucie jednostki. W kontekście teorii Maslowa, potrzeby uznania i szacunku są na wyższym poziomie hierarchii, tuż przed potrzebami samorealizacji. Podopieczny, po odwołaniu z funkcji Przewodniczącego Rady Mieszkańców, może doświadczać braku docenienia i akceptacji swojej roli społecznej, co prowadzi do obniżenia poczucia własnej wartości. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest organizowanie zajęć integracyjnych w DPS, które pozwalają mieszkańcom na dzielenie się swoimi osiągnięciami i umiejętnościami, wzmacniając ich poczucie wartości. Wzmacnianie szacunku i uznania w grupie może przyczynić się do poprawy wzięcia udziału w zajęciach, co z kolei sprzyja lepszemu samopoczuciu psychicznego mieszkańców. Kluczowym aspektem jest także angażowanie starszych osób w proces decyzyjny, co wpływa pozytywnie na ich poczucie sprawczości i znaczenia w społeczności.
Wybór odpowiedzi dotyczący potrzeb bezpieczeństwa i samoakceptacji mija się z istotą sytuacji podopiecznego, który doświadcza emocjonalnych skutków odwołania z pozycji przewodniczącego. Potrzeby bezpieczeństwa odnoszą się głównie do stanu fizycznego i stabilności środowiska, co nie wyjaśnia nerwowości podopiecznego. Z kolei samoakceptacja jest bardziej związana z internalizacją pozytywnych wartości i postaw, a niekoniecznie z reakcjami na zewnętrzne zmiany w statusie społecznym. Wybór odpowiedzi o potrzebach samorealizacji i ruchu również nie jest trafny, gdyż samorealizacja odnosi się do zdolności jednostki do osiągania swoich potencjałów w obszarach twórczości i rozwoju osobistego. W przypadku omawianego podopiecznego, jego załamanie psychiczne nie wynika z braku możliwości samorealizacji, ale z braku uznania i szacunku ze strony otoczenia. Przesunięcie się w kierunku potrzeb afiliacji i transcendencji również nie oddaje sedna problemu, ponieważ te potrzeby dotyczą głównie relacji międzyludzkich oraz duchowych aspiracji, a nie bezpośrednio emocjonalnych skutków odwołania. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest utożsamianie różnych poziomów potrzeb w hierarchii Maslowa, co prowadzi do niewłaściwej oceny sytuacji podopiecznego. Kluczowe jest zrozumienie, że potrzeby uznania oraz szacunku są fundamentalne w budowaniu pozytywnej tożsamości społecznej, co w tym przypadku skutkuje frustracją i wycofaniem z aktywności społecznych.