Kwalifikacja: SPO.03 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie podopiecznej
Podopieczny z zaawansowaną chorobą Alzheimera wymaga w pierwszej kolejności pomocy opiekuna w zakresie realizacji potrzeby
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź dotycząca bezpieczeństwa jako priorytetowej potrzeby podopiecznego z zaawansowaną chorobą Alzheimera jest jak najbardziej słuszna. Osoby z tą chorobą często doświadczają różnych poziomów dezorientacji i utraty zdolności do samodzielnego oceniania sytuacji, co czyni je podatnymi na niebezpieczeństwo w swoim otoczeniu. W tym kontekście zapewnienie bezpieczeństwa staje się kluczowym zadaniem opiekuna. Przykłady działań obejmują zabezpieczenie domu poprzez usunięcie niebezpiecznych przedmiotów, instalację barier ochronnych oraz monitorowanie podopiecznego, aby zapobiec wypadkom. Standardy opieki nad osobami z chorobą Alzheimera, takie jak te opracowane przez organizacje zajmujące się geriatrią, podkreślają znaczenie stworzenia bezpiecznego środowiska, które minimalizuje ryzyko urazów. Dodatkowo, opiekunowie powinni być szkoleni w zakresie pierwszej pomocy i rozpoznawania sytuacji kryzysowych, co również przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa podopiecznych. W kontekście ich obecnej sytuacji, priorytetem powinno być dla nich poczucie bezpieczeństwa, które pozwala na dalsze zaspokajanie innych potrzeb, takich jak przynależność czy wypoczynek.
Odpowiedzi dotyczące oddychania, przynależności i wypoczynku, mimo że istotne w kontekście ogólnego dobrostanu, nie są priorytetowe w przypadku osób z zaawansowaną chorobą Alzheimera. Rozważając oddychanie, ciężko mówić o tej potrzebie w kontekście opieki, ponieważ jest to proces automatyczny, a w przypadku osób z demencją nie ma potrzeby interwencji opiekuna w zakresie tego aspektu. Z kolei przynależność, choć ma ważne znaczenie psychospołeczne, nie jest tak bezpośrednio związana z codziennym bezpieczeństwem i dobrem osoby chorej. Wprowadzenie działań mających na celu integrację i budowanie relacji jest wartościowe, ale nie powinno wyprzedzać konieczności zapewnienia ochrony przed zagrożeniami. Ostatni punkt, dotyczący wypoczynku, jest ważny, ale w sytuacji, gdy osoba z demencją nie czuje się bezpiecznie, trudno mówić o efektywnym wypoczynku. Często myślenie o tych potrzebach w oderwaniu od kontekstu bezpieczeństwa prowadzi do zminimalizowania ich znaczenia. Opiekunowie powinni dążyć do zrozumienia, że najpierw należy stworzyć warunki, które zabezpieczą podopiecznego przed zagrożeniami, aby umożliwić mu spełnianie innych potrzeb psychicznych i fizycznych. Efektywna opieka nad osobami z chorobą Alzheimera powinna opierać się na hierarchii potrzeb, gdzie bezpieczeństwo stanowi fundament dla dalszej opieki.