Kwalifikacja: SPO.03 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie podopiecznej

Wybór odpowiedzi dotyczącej samorealizacji, szacunku lub uznania jako niezaspokojonej potrzeby nie oddaje istoty problemu, z jakim zmaga się podopieczna. Samorealizacja odnosi się do dążenia do osiągnięcia pełnego potencjału jednostki, co w kontekście podopiecznej, która nie nawiązuje kontaktów interpersonalnych, wydaje się być wtórne. W takiej sytuacji o wiele istotniejsze jest zaspokojenie podstawowych potrzeb społecznych, które umożliwiają rozwój i samorealizację. Szacunek i uznanie są również kluczowymi potrzebami, jednak nie można ich zaspokoić w izolacji. Bez aktywnego uczestnictwa w relacjach międzyludzkich, jednostka nie ma możliwości otrzymania szacunku ani uznania od innych. Dlatego skupienie się na przynależności jest kluczowe – zaspokojenie tej potrzeby jest fundamentem, na którym budowane są inne, wyższe potrzeby. Ignorowanie tej hierarchii w praktyce socjalnej oraz terapeutycznej może prowadzić do dalszego pogłębiania się problemu społecznego i emocjonalnego, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w obszarze wsparcia psychologicznego i socjalnego. Zrozumienie tych zależności jest niezwykle ważne w pracy z podopiecznymi, aby skutecznie odpowiadać na ich potrzeby i wspierać ich w powrocie do zdrowia psychicznego.