Kwalifikacja: SPO.03 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie podopiecznej
W domu pomocy społecznej przebywa 8-letni chłopiec z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym. Które formy aktywności powinien zaproponować opiekun chłopcu, w celu poprawy koordynacji wzrokowo-ruchowej i sprawności manualnej?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odwzorowywanie szlaczków oraz malowanie palcami to formy aktywności, które w wyjątkowy sposób wspierają rozwój koordynacji wzrokowo-ruchowej oraz sprawności manualnej u dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. W procesie odwzorowywania szlaczków dziecko uczy się precyzyjnych ruchów, co wpływa na rozwój motoryki małej. Przykłady takich ćwiczeń mogą obejmować proste rysowanie linii, kręgi czy zygzaki, co rozwija zdolności manualne oraz koncentruje uwagę. Malowanie palcami, jako forma sztuki, nie tylko angażuje zmysły, ale również zachęca do eksploracji kolorów i tekstur, co jest istotne w procesie poznawania świata. Dodatkowo, te aktywności są zgodne z zasadami terapii zajęciowej, które zalecają wykorzystywanie zabaw i gier do wsparcia rozwoju dzieci. Warto również pamiętać, że takie działania sprzyjają wzmocnieniu więzi emocjonalnych między dzieckiem a opiekunem, co ma kluczowe znaczenie w procesie wychowawczym. W kontekście pracy z dziećmi z niepełnosprawnościami, istotne jest dostosowywanie form aktywności do ich indywidualnych potrzeb oraz możliwości, co zwiększa efektywność procesu rehabilitacji.
W przypadku zaproponowania śpiewania piosenek i wystukiwania rytmu, warto zwrócić uwagę, że chociaż te aktywności mogą wspierać rozwój słuchu i rytmu, nie są one wystarczająco zróżnicowane, aby skutecznie poprawić koordynację wzrokowo-ruchową i sprawność manualną. Śpiewanie i rytm są bardziej związane z rozwijaniem umiejętności muzycznych oraz ekspresji emocjonalnej niż z motoryką. Z kolei nadmuchiwanie balonów oraz puszczanie baniek mydlanych, mimo że mogą być atrakcyjne dla dzieci, nie angażują intensywnie rąk do precyzyjnych czynności, które są kluczowe dla rozwoju zdolności manualnych. Te podejścia często koncentrują się na ogólnej zabawie i przyjemności, a nie na celowych działaniach wymagających finezji ruchu. Zabawy biegowe i skakanie są natomiast bardziej skomplikowane pod względem fizycznym i mogą nie być odpowiednie dla 8-letniego chłopca z umiarkowaną niepełnosprawnością intelektualną, ponieważ wymagają one koordynacji i równowagi, które mogą być dla niego zbyt trudne. W praktyce, opiekunowie powinni unikać form aktywności, które nie są dostosowane do indywidualnych potrzeb dzieci, aby nie zniechęcać ich do aktywności fizycznej i twórczej. Kluczowe jest, aby każda forma terapii była ukierunkowana na rozwój umiejętności, które będą wspierały samodzielność oraz pewność siebie dziecka.