Kwalifikacja: SPO.03 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie podopiecznej
W ramach profilaktyki przeciwodleżynowej w ciągu dnia opiekun powinien zmieniać pozycję ułożeniową podopiecznemu długotrwale unieruchomionemu w łóżku co
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Właściwe zmienianie pozycji ułożeniowej podopiecznego długotrwale unieruchomionego w łóżku co 2 godziny jest kluczowym elementem profilaktyki przeciwodleżynowej. Zmiana pozycji umożliwia równomierne rozłożenie nacisku na tkanki, co minimalizuje ryzyko powstania odleżyn. Zgodnie z zaleceniami organizacji zajmujących się opieką zdrowotną, takich jak National Pressure Injury Advisory Panel (NPIAP), regularne zmiany pozycji są niezwykle istotne, aby zapobiegać uszkodzeniom skóry i tkanki podskórnej. W praktyce, opiekunowie powinni monitorować komfort pacjenta oraz dostosowywać pozycje, aby nie tylko zminimalizować ryzyko odleżyn, ale także zapewnić podopiecznemu wygodę i wsparcie. Dla przykładu, pozycja leżąca na boku z podparciem między nogami oraz zmiana na pozycję leżącą na plecach z odpowiednim podparciem głowy i ramion jest często zalecana. Pamiętajmy, że nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych, w tym sepsy, co podkreśla znaczenie edukacji w zakresie profilaktyki i opieki nad osobami unieruchomionymi.
Często spotykane przekonanie, że zmiana pozycji co 3, 4 lub 5 godzin może być wystarczająca, wynika z niedostatecznej wiedzy na temat mechanizmów prowadzących do odleżyn. W rzeczywistości, skóra i tkanki podlegają nieustannemu działaniu sił mechanicznych, które przy długotrwałym ucisku mogą prowadzić do niedokrwienia, co jest bezpośrednią przyczyną powstawania odleżyn. Zmiana pozycji co 3 godziny może być zbyt rzadko, szczególnie w przypadku pacjentów z ograniczoną mobilnością, którzy są narażeni na długotrwały ucisk w tych samych miejscach. Podobnie, zmiana co 4 lub 5 godzin to zbyt długie okresy, które mogą prowadzić do powstawania uszkodzeń tkankowych. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że wystarczy jedynie zmieniać pozycję, a nie bierze się pod uwagę czas, przez jaki pacjent pozostaje w danej pozycji. Zgodnie z zaleceniami ekspertów, w większości przypadków optymalne interwały zmiany pozycji wynoszą 2 godziny, co uwzględnia zarówno zapobieganie odleżynom, jak i komfort pacjenta. Ignorowanie tej zasady i wydłużanie czasu między zmianami pozycji może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, w tym powstania odleżyn, co dowodzi istotności ścisłego przestrzegania wytycznych dotyczących opieki nad pacjentami unieruchomionymi.