Prawidłowo rozwijające się dziecko jest na etapie rozwoju poznawczego w stadium sensomotorycznym i pojmuje świat poprzez interakcje czuciowe i ruchowe z przedmiotami przez patrzenie, ssanie i chwytanie.
Podany w ramce etap rozwoju dotyczy dziecka od chwili narodzin do ukończenia przez nie
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Etap rozwoju poznawczego w stadium sensomotorycznym, opisany w pytaniu, obejmuje okres od narodzin do około drugiego roku życia. W tym czasie dziecko rozwija swoje umiejętności poznawcze poprzez interakcje ze światem, co objawia się w formie takich działań jak patrzenie, chwytanie i ssanie. Te aktywności są kluczowe dla rozwoju sensorycznego i motorycznego, a także dla późniejszego przyswajania bardziej złożonych umiejętności poznawczych. Przykładem może być sposób, w jaki niemowlęta odkrywają otoczenie, manipulując przedmiotami, co umożliwia im zrozumienie związków przyczynowo-skutkowych. Dzieci w tym wieku uczą się również rozpoznawania stałości obiektów, co jest fundamentalne dla ich rozwoju poznawczego. W kontekście standardów pedagogicznych oraz praktyk wczesnego dzieciństwa, rozumienie tego etapu jest istotne dla projektowania programów edukacyjnych, które wspierają rozwój umiejętności sensorycznych i motorycznych, oraz dla stworzenia bezpiecznego środowiska do eksploracji.
Wybór niepoprawnej odpowiedzi wynika z nieporozumienia dotyczącego etapów rozwoju dziecka oraz specyfiki stadium sensomotorycznego. Odpowiedzi wskazujące na pierwszy, trzeci lub czwarty rok życia nie uwzględniają kluczowych aspektów rozwoju poznawczego, które mają miejsce w pierwszych dwóch latach. W rzeczywistości, do około drugiego roku życia, dzieci są w fazie intensywnego eksplorowania otoczenia poprzez działania sensomotoryczne. Od około 12. miesiąca życia dziecko zaczyna rozwijać umiejętności takie jak wspinanie się, raczkowanie czy chwytanie, co jest fundamentalne dla ich późniejszej samodzielności. Natomiast po ukończeniu drugiego roku życia, dzieci przechodzą do fazy przedszkolnej, w której rozwijają język, myślenie symboliczne i zdolności społeczne. Dlatego wskazanie na drugi rok życia jako końcowy moment tego etapu jest zgodne z aktualnymi badaniami i teoriami rozwoju, takimi jak teoria Jeana Piageta, która podkreśla znaczenie doświadczeń sensoryczno-motorycznych. Typowe błędy w logicznym myśleniu obejmują pomieszanie różnorodnych etapów rozwoju oraz niedocenianie znaczenia wczesnych doświadczeń w kształtowaniu umiejętności poznawczych, co prowadzi do mylnych wniosków na temat rozwoju dziecka.