Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Zawód: Opiekunka dziecięca
Ćwiczenie ruchowe, polegające na przejściu po ławeczce szwedzkiej z ramionami odwiedzionymi w bok i z kręglami plastikowymi w dłoniach, można przeprowadzić z prawidłowo rozwijającymi się dziećmi
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź dotycząca przeprowadzania ćwiczeń ruchowych na ławeczce szwedzkiej w II półroczu 3. roku życia jest poprawna ze względu na rozwój motoryczny dzieci w tym okresie. W tym czasie dzieci osiągają znaczne umiejętności koordynacyjne, takie jak równowaga i kontrola ciała. Umożliwia to im bezpieczne poruszanie się po ławeczce, a także manipulowanie przedmiotami, jak kręgły plastikowe, co angażuje zarówno górne, jak i dolne partie ciała. Ćwiczenia tego typu są zgodne z zasadami kinezjologii i teorii rozwoju psychomotorycznego, które podkreślają znaczenie zabawy w naukę ruchu. Wprowadzenie do ćwiczeń z elementami równowagi, takich jak przechodzenie po ławeczce, wspomaga rozwój umiejętności motorycznych oraz przeciwdziała opóźnieniom w sprawności fizycznej. W praktyce, ćwiczenia te mogą być wykorzystywane w wychowaniu fizycznym, w terapii ruchowej oraz jako część programu przedszkolnego, aby wspierać rozwój dzieci w harmonijny sposób, zgodny z ich możliwościami rozwojowymi.
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że wybór I półrocza 2. roku życia oraz II półrocza 2. roku życia nie uwzględnia subtelności w rozwoju motorycznym dzieci. W tym okresie dzieci są nadal w fazie intensywnego rozwoju podstawowych umiejętności motorycznych, takich jak chodzenie czy bieganie, ale brak im stabilności oraz koordynacji potrzebnej do bezpiecznego przechodzenia po ławeczce. Wybór I półrocza 3. roku życia również jest mylny, ponieważ dzieci w tym czasie jeszcze nie osiągnęły pełnej biegłości w utrzymywaniu równowagi na wąskim profilu, jakim jest ławeczka. Istotne jest, aby zrozumieć, że rozwój fizyczny dziecka przebiega stopniowo; niektóre umiejętności, takie jak skoordynowane ruchy rąk i nóg, wymagają czasu i praktyki, które są możliwe do osiągnięcia dopiero w późniejszym okresie. Ponadto, przeprowadzanie ćwiczeń wymagających większej precyzji i równowagi na wcześniejszych etapach może prowadzić do frustracji u dziecka, a nawet kontuzji. Pamiętając o zasadach rozwoju psychomotorycznego, należy dostosować aktywności do rzeczywistych możliwości dzieci, co podkreśla znaczenie odpowiednich norm w edukacji fizycznej i wychowaniu przedszkolnym.