Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Zawód: Opiekunka dziecięca
Osoba, która straciła wzrok po ukończeniu piątego roku życia i zachowuje pamięć obrazów wzrokowych, to
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Dziecko, które przestało widzieć po piątym roku życia, ale wciąż pamięta, jak wyglądały różne rzeczy, uznaje się za ociemniałe. To znaczy, że miało szansę na wcześniejsze widzenie i zebrało jakieś obrazki w głowie. Ociemniałe dzieciaki mogą różnie sobie radzić w codziennym życiu, a te wspomnienia wzrokowe mogą im pomóc, żeby lepiej orientować się w przestrzeni. W praktyce, warto skupić się na rozwijaniu umiejętności korzystania z innych zmysłów, jak dotyk czy słuch. Rehabilitacja i szybka pomoc są naprawdę ważne, żeby te dzieci mogły się jak najlepiej zaadaptować. Światowa Organizacja Zdrowia zaleca, żeby podchodzić do każdego dziecka indywidualnie, co pozwala maksymalizować jego możliwości rozwojowe, biorąc pod uwagę to, jakie ma doświadczenia i zdolności.
Wybór innych odpowiedzi, jak słabowidząca czy niewidoma, świadczy o tym, że nie do końca rozumiesz, o co chodzi z terminologią wad wzroku. Słabowidząca osoba ma jakieś ograniczenia w widzeniu, ale jeszcze może widzieć światło albo kontury, co zupełnie różni się od ociemniałego dziecka, które miało wcześniej doświadczenia wzrokowe. Niewidoma osoba to taka, która w ogóle nie ma zdolności widzenia, więc nie mogła widzieć obrazów, które mogłyby być zapamiętane. Niedowidząca to osoby z ograniczonym widzeniem, ale nie całkowicie pozbawione widzenia. Te różnice są ważne, bo wpływają na to, jak można wspierać i rehabilitować ludzi z różnymi wadami wzroku. Termin ociemniała jest kluczowy, bo pokazuje, że taka osoba po utracie wzroku wciąż ma wspomnienia wzrokowe, co ma znaczenie przy adaptacji i uczeniu się. Ignorując te różnice, łatwo wprowadzić zamieszanie i źle kierować pomoc, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w pomaganiu osobom z problemami ze wzrokiem.