Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka

Odpowiedzi pod koniec I półrocza 2. roku życia oraz pod koniec I półrocza i II półrocza 1. roku życia są błędne, ponieważ nie uwzględniają specyfiki rozwoju emocjonalnego i społecznego dzieci w tym okresie. Wczesne etapy życia, szczególnie w pierwszym roku, są zdominowane przez inne aspekty rozwoju, takie jak nawiązywanie relacji z opiekunami oraz odkrywanie podstawowych umiejętności motorycznych. Dzieci w tym czasie są bardziej skoncentrowane na podstawowych potrzebach, jak jedzenie, spanie i bezpieczeństwo, a nie na wyrażaniu niezależności czy oporze. Pojawienie się buntu i frustracji, które są charakterystyczne dla II półrocza 2. roku życia, wiąże się z rozwojem umiejętności komunikacyjnych oraz lepszym zrozumieniem siebie i otoczenia. Odpowiedzi wskazujące wcześniejsze okresy mogą wynikać z błędnego postrzegania rozwoju dziecka oraz niedostatecznej znajomości teorii rozwoju psychospołecznego, takich jak teoria Eriksona czy Piageta. Te kluczowe teorie podkreślają znaczenie etapów rozwoju, które są związane z różnymi wyzwaniami i umiejętnościami, które dzieci muszą opanować, zanim przejdą do bardziej złożonych zadań, takich jak asertywność i niezależność.