Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Zawód: Opiekunka dziecięca
Który z odruchów nie zalicza się do odruchów posturalnych u noworodków?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odruch asymetrycznego tonicznego szyjnego (ATNR) jest uważany za odruch posturalny, jednak w kontekście noworodków nie jest to typowy odruch, który pojawia się w ich rozwoju. Odruch ten jest bardziej związany z rozwojem motorycznym i koordynacją ruchową niż z utrzymywaniem postawy. W przeciwieństwie do odruchów posturalnych, takich jak błędnikowy, boczne podparcie czy spadochronowy, ATNR nie jest kluczowy dla stabilizacji ciała w przestrzeni. Odruchy posturalne, które są istotne dla utrzymania równowagi i stabilności, zwykle rozwijają się i adaptują jako odpowiedź na bodźce zewnętrzne. Przykładem zastosowania wiedzy o ATNR jest terapia zajęciowa, gdzie terapeuci wykorzystują zrozumienie tych odruchów do wspierania dzieci w rozwoju ich zdolności motorycznych i koordynacyjnych. Znajomość tych odruchów jest istotna dla specjalistów pracujących z niemowlętami, aby skutecznie wspierać ich rozwój oraz monitorować ewentualne opóźnienia.
W kontekście odruchów posturalnych noworodków, błędnikowy, boczne podparcie oraz spadochronowy odgrywają istotną rolę w utrzymywaniu równowagi i stabilności ciała, co jest kluczowe w początkowych etapach rozwoju dziecka. Odruch błędnikowy, na przykład, jest odpowiedzialny za utrzymanie równowagi w odpowiedzi na zmiany pozycji głowy, co pozwala noworodkom na lepszą orientację w przestrzeni. Bocznego podparcia z kolei umożliwia noworodkom wsparcie się na bocznej stronie ciała, co jest istotne dla rozwoju zdolności motorycznych. Odruch spadochronowy, który pojawia się później, jest reakcją na nagły spadek, co także wskazuje na rozwój posturalny. Typowym błędem myślowym jest utożsamienie ATNR z odruchami posturalnymi, podczas gdy w rzeczywistości pełni on inną funkcję, związującą się bardziej z koordynacją ruchów głowy i kończyn w odpowiedzi na położenie ciała. Dlatego zrozumienie różnicy pomiędzy tymi odruchami jest kluczowe dla profesjonalistów pracujących z dziećmi, aby prawidłowo oceniać ich rozwój oraz dostosowywać metody terapeutyczne.