Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Zawód: Opiekunka dziecięca
Jakie są kolejne etapy faz choroby sierocej?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 'protestu, rozpaczy, wyparcia' jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla ustalony w literaturze model faz przeżywania straty, szczególnie w kontekście żalu i reakcji na utratę bliskiej osoby. Faza protestu oznacza początkowy, intensywny odruch oporu wobec zaistniałej straty, często manifestujący się w postaci gniewu lub buntu. Przykładami mogą być sytuacje, w których osoba zmarła nagle, a bliscy wyrażają swoje niezrozumienie oraz frustrację. Następnie, w fazie rozpaczy, dochodzi do głębszej refleksji i akceptacji rzeczywistości, co może prowadzić do emocjonalnego wyczerpania. W tej fazie osoby często odczuwają żal, smutek i obawę przed przyszłością. W końcu, w fazie wyparcia, osoba może z początku unikać myślenia o stracie, co jest mechanizmem obronnym mającym na celu przetrwanie trudnych emocji. Zrozumienie tych faz jest kluczowe w pracy psychologicznej, ponieważ pozwala specjalistom wspierać osoby w przeżywaniu żalu zgodnie z ich indywidualnym tempem i stylem. Model ten jest szeroko stosowany w praktykach terapeutycznych, pomagając w prowadzeniu skutecznych interwencji wsparcia emocjonalnego.
Pojęcia związane z fazami choroby sierocej są często mylnie interpretowane, co prowadzi do błędnych odpowiedzi. Faza wyparcia, będąca pierwszym etapem reakcji na stratę, nie powinna znajdować się na początku tego modelu, gdyż wyparcie jest efektem mechanizmu obronnego, który pojawia się w odpowiedzi na intensywne emocje związane z żalem. Lepiej zrozumieć, że wyparcie może nastąpić dopiero po doświadczeniu początkowego protestu, który jest naturalnym odruchem obronnym wobec utraty. W kontekście nieprawidłowych odpowiedzi, faza rozpaczy, która powinna wystąpić po protestach, jest błędnie zestawiana z wyparciem, co zniekształca sekwencję przeżywania emocji. Osoby, które wybierają te odpowiedzi, mogą mylić emocjonalny stan z etapem przetwarzania żalu, co prowadzi do typowych błędów myślowych. Zrozumienie prawidłowej sekwencji faz jest kluczowe dla efektywnego wsparcia psychologicznego oraz dla prawidłowego rozpoznania potrzeb osób przeżywających stratę. W praktyce terapeutycznej ignorowanie tej sekwencji może prowadzić do niewłaściwych interwencji, które nie wspierają procesu zdrowienia i akceptacji straty.